Game Mastering tips(Ας βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου)

Πριν λίγες μέρες, ψάχνοντας για character generators σε διάφορα sites, έπεσα πάνω σε ένα ενδιαφέρον άρθρο. "5 lessons for DMs from the LOST series bible" Εν συντομία, πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το κείμενο το οποίο εξηγούσε τις σκέψεις και τις προσδοκίες του J.J.Abrams για την σειρά, κυρίως για να πάρουν μία ιδέα οι παραγωγοί και το κανάλι. Μπορεί όλοι να μην συμφωνείτε με την αξία της σειράς, ή με το τέλος της(όπως εγώ) αλλά είχε όντως κάποια ενδιαφέροντα κομμάτια.

Αλλά το άρθρο είναι εκεί, όποιος θέλει το διαβάζει. Εδώ ήρθαμε για άλλο λόγο, νομίζω; Για να ξεκινήσουμε λοιπόν! Παρακάτω θα δώσω μερικά tips για Game Masters εκεί έξω. Δεν έχει να κάνει με κανόνες και νούμερα, αλλά με όλα τα άλλα.

1. Γράφε. Ότι σου έρθει, όποτε μπορείς. Όπως συνηθίζω να λέω "Η έμπνευση είναι κάτι που δεν ξέρεις ποτέ πως και που θα σου έρθει" και γι'αυτό πλέον κυκλοφορώ με ένα μικρό μπλοκάκι πάντα πάνω μου. Δεν χρειάζεστε απαραίτητα τετράδια, βιβλία κλπ, ένα απλό μπλοκάκι των 50 σελίδων. Μικρό, λεπτό, χωράει σε τσέπες, τσαντάκια μέσης, γυναικείες τσάντες(το ακουμπάς και πάνω στο πιάνο), βάζεις και ένα στυλό ή ένα μολύβι μαζί και είσαι έτοιμος! Η ιδέα για μία καλή ιστορία, ένα χαρακτήρα, μία μάχη, μία σκηνή την οποία θα παρακολουθήσουν οι παίκτες σου να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια τους, όλα αυτά δεν χρειάζονται λεπτομέρειες, αλλά αν δεν γράψεις κάτι, οτιδήποτε, εκείνη την στιγμή, όταν θα είσαι σπίτι θα το έχεις ξεχάσει.
   Ακόμη και άκυρα πράγματα να είναι, να έγραψες κάτι που σου φαίνεται γελοίο ή άσχετο, μην το πετάξεις. Όταν βρεις χρόνο, κάτσε, διάβασε το ξανά, και δες τι μπορείς να σώσεις από αυτό, και αν αλλάζοντας μερικές λεπτομέρειες μπορεί να βγει κάτι καλό.
2. Η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: "Μπαίνετε στο πανδοχείο, κάθεστε και παραγγέλνετε μπύρα και φαγητό. Σας σερβίρει μία νεαρή κοπέλα που την πειράζουν οι υπόλοιποι θαμώνες." Οκ, δεν είναι άσχημο. Αλλά για να δούμε πως μπορούμε να το φτιάξουμε λίγο... "Μπαίνετε στο πανδοχείο. Με το που ανοίγει η πόρτα, μαζί σας μπαίνει ένα κύμα αέρα μαζί με αρκετό χιόνι. Αριστερά και δεξιά σας βλέπετε πολύ κόσμο διαφόρων φυλών, να συζητάνε δυνατά, σαν να προσπαθούν να διώξουν το κρύο με τις φωνές τους. Στο βάθος δεξιά καίει ένα μεγάλο τζάκι, ενώ μικρότερες εστίες υπάρχουν διάσπαρτες στις υπόλοιπες γωνίες του μαγαζιού. Ο χώρος μυρίζει μαγειρευτό ψάρι, ακόμη και πάνω από την μπόχα των υπόλοιπων 60 ατόμων εκεί μέσα. Βρίσκετε ένα μικρό τραπέζι να καθίσετε, και βγάζετε τα βρεγμένα παλτά σας να στεγνώσουν. Η κοπέλα που έρχεται να σας πάρει παραγγελία είναι νεαρή, ίσως μικρότερη από 20 χρονών, με λεπτά χαρακτηριστικά και ένα πλατύ χαμόγελο. Τα μαύρα μαλλιά της κάνουν αντίθεση με τα γαλάζια μάτια της, χαρακτηριστικό το οποίο μοιράζεται με τον πανδοχέα, και δεν αφήνει αμφιβολίες για την συγγένεια τους."
   Αυτή η περιγραφή δεν παίρνει πάνω από 2 λεπτά. Είναι αρκετά λεπτομερείς(μπορεί να γίνει και περισσότερο) αλλά 1ον, θέτει μία πολύ ωραία σκηνή, και αρκετά πιο εύκολη να την φέρουν στο μυαλό τους οι παίκτες, και επίσης δεν αφήνει χώρο για απορίες που απλά θα καθηστερήσουν το παιχνίδι(Πόσα άτομα είναι μέσα; Τζάκι υπάρχει; Ο πανδοχέας πως είναι; Τι καλό έχουμε σήμερα;) Επίσης, αν η περιγραφή είναι καλή και σωστή, μπορεί να κινήσει την περιέργεια και στους παίκτες ώστε να κάνουν τις σωστές, ή πιο ενδιαφέρουσες, ερωτήσεις!
   Μην φοβάστε μεγάλες και μακροσκελείς περιγραφές, εφόσον είναι αρκετά λεπτομερείς, αλλά έχουν και νόημα, καθώς θα δώσει και χρόνο στους παίκτες να κρατήσουν και σημειώσεις αν θέλουν.
3. Να είστε ανοιχτοί σε ιδέες και σε αλλαγές. Ένα σενάριο ή μία ιστορία που έχει γραφτεί από την αρχή μέχρι το τέλος, ακριβώς πως θα γίνουν οι συναντήσεις, ποιος χαρακτήρας θα πει τι, τί μάχες θα αντιμετωπίσουν οι χαρακτήρες, και φυσικά, το πως θα τελειώσει είναι πολύ ωραία καθώς μπορείτε να τα οργανώσετε όλα, και να είστε έτοιμοι.
   Μέχρι να πει κάποιος "Μα γιατί να τον ακολουθήσουμε στην σπηλιά; Μου βρομάει παγίδα. Εγώ λέω να του στήσουμε ενέδρα και να περιμένουμε να βγει, όταν θα νομίζει πως μας ξέφυγε."
   Το γραμμικό σενάριο βρομάει από μακριά και δεν αρέσει σε κανέναν, κυρίως γιατί νοιώθει πως απλά παίζει έναν ρόλο σαν να τους έχεις δώσει το σενάριο να το διαβάζουν. Οι παίκτες θέλουν να νοιώθουν πως αυτά που κάνουν και λένε έχουν κάποιον αντίκτυπο και κάποιο αποτέλεσμα στον κόσμο γύρω τους, καλό ή κακό, μικρό ή μεγάλο.
   Γνώμη μου; Έχε την ιστορία στο μυαλό σου, τρέχε τον κόσμο γύρω τους, και άσε τους να φάνε τα μούτρα τους. Παίξε με τα γεγονότα που θα προκαλέσουν, εκμεταλλεύσου εκείνον τον χαρακτήρα που έσωσαν στην τελευταία τους περιπέτεια. Θα μπορούσε να είναι ο εγκέφαλος πίσω από την περιπέτεια, μπορεί να ήταν βαλτός από κάποιον μεγάλο άρχοντα για να τους δοκιμάσει ή μπορεί να ήταν ένας οικογενειάρχης που θα τους προσφέρει στέγη και ένα πιάτο φαγητό όταν το χρειαστούν. Μπορεί να τους ψάξει και να τους ζητήσει βοήθεια όταν θα έχει κάποιο πρόβλημα. Οι επιλογές είναι πολλές, και για κάθε μία που δίνεις στους παίκτες σου, 3 ανοίγονται για εσένα!
4. Διάλεξε πως θα γράψεις την ιστορία σου. Όχι, όχι, δεν αναφέρομαι στο αν θα είναι με μολύβι, με στυλό ή στον υπολογιστή, εξυπνάκια. Αναφέρομαι στο αν θα είναι από μέσα προς τα έξω ή από έξω προς τα μέσα. Τί σημαίνει αυτό; Ας πάρουμε(ξανά) ένα παράδειγμα: Από μέσα προς τα έξω. Η ιστορία βασίζεται σε ένα αντικείμενο, πρόσωπο ή γεγονός το οποίο θέλεις να έχει η ιστορία. Και μετά φτιάχνεις τις λεπτομέρειες γύρω από αυτό. Ποιος το έχει αυτό το αντικείμενο, τι δυνάμεις έχει, ποιος το έφτιαξε αρχικά; Σε ποια περιοχή βρίσκεται; Είναι κάποιος τοπικός άρχοντας ή ένας απομονωμένος ερημίτης αυτός που το έχει ή το έφτιαξε; Οι χαρακτήρες πρέπει να το βρουν ή να το κρύψουν;
   Και ας δούμε το παράδειγμα μίας ιστορίας από έξω προς τα μέσα: Ο κόσμος βρίσκεται εν καιρό ειρήνης. Μετά από την ανακωχή που υπέγραψαν τα 5 βασίλεια, ύστερα από την μεγάλη μάχη. Στην οποία χάθηκε, μεταξύ άλλων, το στέμμα του νεκρού βασιλιά. Αλλά χωρίς αυτό δεν μπορεί να στεφθεί ο κληρονόμος του, ο οποίος είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει την ανακωχή, με έναν εμφύλιο πόλεμο, μόνο και μόνο για να καταλάβει την εξουσία που δικαιωματικά του ανήκει, με την βία. Αποστολή τον χαρακτήρων είναι να βρουν ποιος πήρε το στέμμα, γιατί, και να το επιστρέψουν όσο ακόμη υπάρχει ακόμη χώρα για να επιστρέψουν.
   
   Θέλω να πιστεύω πως ήταν δύο αξιοπρεπή παραδείγματα.(Τα έγραφα όπως τα σκεφτόμουν, δείξτε κατανόηση)
5. Να είστε ετοιμόλογοι. Όπως κι αν διαλέξεις να γράψεις ή να τρέξεις την ιστορία σου, ποτέ δεν μπορείς να τα έχεις όλα έτοιμα. ΠΟΤΈ! Ακόμη κι αν έχεις σκεφτεί 5 διαφορετικές εκδοχές για την κίνηση που θα κάνουν οι παίκτες σου, μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως, καθώς κάποιος σκέφτηκε την 6η! Εκεί τι κάνεις; Ηρεμείς, το σκέφτεσαι λίγο καθαρά, και παίζεις με ότι στοιχεία έχεις, ακόμη και δημιουργώντας κάποια εκεί που δεν υπήρχαν. Εφόσον δεν το πρόσεξαν ποτέ, είστε όλοι καλά. Αλλά πάντα φροντίζουμε να υπάρχει μία, σχετική έστω, συνοχή, να βγάζουν νόημα.
6. Σημειώσεις. Προσπαθεί κάποιος να θυμηθεί πότε συνάντησαν έναν χαρακτήρα. Ακόμη κι αν οι παίκτες δεν κρατάνε σημειώσεις ή δεν θυμούνται, εσύ θα πρέπει. Γιατί αν δεν θυμάσαι και απλά το βγάλεις απ'το μυαλό σου, ενώ κάποιος παίκτης το έχει γραμμένο και το βρει τελευταία στιγμή, απλά θα δημιουργηθεί χάος, διαφωνία, και φυσικά, θα πάει το session πίσω.
7. Poker face. Καθαρό, ξερό, poker face. Μην κάνεις γκριμάτσες, μην χαμογελάς όταν τους στέλνεις στην παγίδα, μην αγανακτείς και ξεφυσάς όταν προσπεράσουν τον χαρακτήρα που με τόσο κόπο έφτιαχνες χθες βράδυ. Αυτό έχει 2 θετικά. 1ον, δεν τους δίνεις καμία πληροφορία για το τί τους περιμένει. 2ον, όταν θα έρθει η ώρα να παίξεις έναν NPC, είτε αυτός είναι ο μεγάλος κακός είτε ο γερασμένος εμποράκος, θα καταλάβουν την διαφορά ανάμεσα στο "Μιλάω και περιγράφω" και στο "Παίζω έναν χαρακτήρα".
8. Μουσική. Δεν είναι ανάγκη να είναι το επικότερο κομμάτι όλων των εποχών που θα παίζει σε loop. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταντήσει εκνευριστικό και θα σου πουν να το κλείσεις. Στην χειρότερη, θα είναι συνεχώς στην τσίτα και θα κουραστούν. Θέλεις ποικιλία, και αρκετά κομμάτια που θα παίζουν σαν χαλί. Να είναι χαμηλά, ίσα ίσα να γαργαλάει το αυτί. Έτσι όταν θα βάλεις το επικό κομμάτι πριν την μάχη ή το σκοτεινό όταν θα κατέβουν στους υπονόμους, θα νιώσουν την διαφορά στο πετσί τους.
9. Μάθε πως λειτουργεί ο κόσμος στον οποίο παίζεις. Η μαγεία και η τεχνολογία μέσα σε αυτόν. Τις φυλές και τις ιδιαιτερότητες που έχει η κάθε μία. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας, ούτε να κάνεις διατριβή στην ανθρωπολογία. Αλλά βοηθάει να ξέρεις πως ο FTL(Faster Than Light) κινητήρας του σκάφους των χαρακτήρων δημιουργεί ένα πεδίο ενός μέτρου γύρω από το σκάφος ή πως η άμαξα με την οποία ταξιδεύουν οι χαρακτήρες στην πραγματικότητα έχει ένα Earth Elemental να το κινεί.

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πολλά tips εκεί έξω, αυτά που μου ήρθαν στο μυαλό όσο έγραφα το post. Αν κάποιος μπορεί να βάλει κι αυτός το λιθαράκι του, είναι ευπρόσδεκτος!

Αυτά τα ολίγα από εμένα. Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα, όπου έλεγα να ολοκληρώσω το Γουρ στορις: Παρτ Θρί(και καλό σας κουράγιο...).

Μανα VS PC, Σημειώσατε Χ(Πάλι καλά...)

Για όσους γνωρίζουν την μάνα μου, θα ξέρουν πως την πάω για 2 λόγους. 1ον γιατί είναι γαμάτη(και νούμερο σαν εμένα) και 2ον γιατί έχει έναν εξίσου γαμάτο γιό! Ba dum TS!

Οκ, αφού με βρίσατε ώρα να περάσουμε στο σοβαρό θέμα της υπόθεσης.

Με παίρνει λοιπόν τηλέφωνο η μάνα μου σήμερα. Την ακούω ελαφρώς αγχωμένη.

"Έλα ρε μάνα, θα σε πάρω σε λίγο που θα φτάσω ξενοδοχείο."

"Να πάρεις όμως, γιατί κάτι έπαθε ο υπολογιστής!"

Νοιώθω το *twitch* *twitch* στο μάτι, μπαίνω στο ταξί και φεύγω για ξενοδοχείο.

Μέχρι να φτάσει το ταξί ας κάνουμε μία μικρή ιστορική αναδρομή.

1. Εν έτη 2000(περίπου, δεν θυμάμαι ακριβώς) Αύγουστο μήνα, με βρίσκεται πιτσιρικά να παίζω στον Celeron 333(αχ, μεγαλεία), όπου ξαφνικά περνάει η μάνα μου από το δωμάτιο και μου λέει:
   "Νίκο, σου μυρίζει κάτι καμένο;" *Σνιφ* *Σνιφ* "Όχι ρε μάνα!"
   Αυτή η κουβέντα επαναλήφθηκε 3-4 φορές την ίδια εβδομάδα. Μέχρι που όντως κάτι μου μύρισε. Την ώρα που άναβε ο υπολογιστής. Σαν καμένο πλαστικό. Ή καλώδιο. Μία που το μύρισα, μία που ο Pisis έκλεισε. Βρε καλό μου; Βρε χρυσό μου; Άνοιξε να μην γα*$^& τίποτα! Τίποτα... Πάει το τροφοδοτικό, και μαζί του και ένα μέρος της μητρικής.
2. Εν έτη 2012. Ξανά Αύγουστος μήνας(φονιάδες των PC!!!!) Μην τα πολυλογούμε. "Νίκο, σου μυρίζει κάτι καμένο;" *Σνιφ* *Σνιφ* "Σαν κάτι να μου μυρίζει, αλλά νομίζω είναι απ'έξω." Την επόμενη μέρα του φτιάξαμε λίγα κόλλυβα, ήπιαμε και ένα καφεδάκι, να ζήσουμε να τον θυμόμαστε τον συγχωρεμένο.
   Αλλά δεν το βάζουμε κάτω! Έχω μαζέψει μερικά λεφτά, μαζί με μερικά ακόμη κομμάτια ξαναφτιάχνω τον παλιό, τον οποίο και πουλάω για να βγάλω την κάρτα γραφικών του καινούργιου, βρίσκω κουτί που να αερίζεται καλά, του πετάω πάνω 4 ανεμηστηράκια, του βάζω και μία ψύκτρα σαν ζάντα από rallye 106, και είμαι έτοιμος! Πρώτες δοκιμές: θερμοκρασία δωματίου, το πολύ!
   Θερμοκρασία σκληρών δίσκων: Χαμηλή.
   Θερμοκρασία Κάρτας Γραφικών: Χαμηλή.
   Θερμοκρασία Μνημών: Χαμηλή.
   Θερμοκρασία Επεξεργαστή: Χαμηλή!
   
   Ντάξει, πλέον είμαι ασφαλής! Το ακούς Αύγουστε, τώρα θα πάρεις τ'αρ%*&#!@ μου, παλιοπ*&@$^!!!! Ουφ, ηρέμησα! Ηρέμησα είπα; Χα! Ναι, καλά! Όπως καταλάβατε, ερχόμαστε στο
3. Όπου πρίν 10 μέρες, η μάνα μου περνάει από το δωμάτιο και μου κάνει ΤΗΝ ερώτηση... "Σου μυρίζει κάτι καμένο;;;"

Ειλικρινά, έπεσα πιό γρήγορα δίπλα στο PC κι από τον Νικοπολίδη σε τελικό κυπέλλου! Και φανταστείτε, για να κάνω εγώ παρομοίωση με ποδόσφαιρο πόσα εγκεφαλικά είχα πάθει! Μυρίζω, μπροστά, μυρίζω πίσω, το τραβάω έξω, μυρίζω οθόνη, router, πολύμπριζο!!! Όλα καθαρά. ΤΑ ΞΑΝΑΜΥΡΙΖΩ!!!!!

Τίποτα. Όχι ρε μάνα, από αλλού θα ήταν.

Και ερχόμαστε στην σημερινή ημέρα, όπου... Για μισό, έφτασε το ταξί. ΠΟΣΟ;;;;;;; Γιατί 15 ευρώ από την ΔΕΘ στο Εγνατία ρε φιλαράκι;!;!;! Αααα... Οκ, συγνώμη! Καλή συνέχεια!

Ξέχασα να βγω και συνέχιζα να μιλάω. Που είχα μείνει, α ναι! Ανεβαίνω λοιπόν πάνω, την παίρνω τηλέφωνο, με χέρι τρεμάμενο. Μέχρι να έρθω, έχω σκεφτεί μερικές εκδοχές, έτσι να είμαι προετοιμασμένος.

"Πήγα να το ανοίξω χθες, αλλά δεν άνοιγε. Και δεν ανάβει τίποτα, ακόμη και το router έχει σβήσει"

"Μάνα για δες, οι ενδείξεις στο UPS ανάβουν;"

"Για μισό; Όχι. Από εκεί την πατήσαμε;"

"Ναι, θα έκανε καμία πτώση, και θα έκλεισε. Άναψε το πάλι και είσαι μια χαρά."

Βαθιές ανάσες. Ηρεμούμε. Crisis averted. Εδώ να συμπληρώσω πως η μάνα μου είναι αρκετά τεχνολογικά ανεπτυγμένη, έχει δικό της mail, μπαίνει να βρίσκει και να βλέπει πράγματα, μου κλέβει το Skype να μιλάει με τις φιλενάδες της. Δεν μιλάμε δηλαδή για την κλασσική μάνα "Και γιατί να το πιάσω το ποντίκι, παγίδα να βάλουμε!!!".

Άρα, τα διδάγματα της σημερινής μας εμπειρίας;

1. Όταν μυρίζει καμένο στην μάνα, τσέκαρε το. Κάτι ξέρει!
2. Πρώτα βγές από το ταξί, και μετά μίλα! Νούμερο!
3. Τα κόλλυβα γράφονται με δύο "λ". Ρέ τι μαθαίνει κανείς από ένα post!

Αλλά επειδή οι άλλοι ξυπνάνε και πρέπει να φύγω, σας αφήνω μέχρι το επόμενο εγκεφαλικό. Που θα μου έρθει. Ή θα προκαλέσω. Θα δείξει. Καλό κουράγιο!

Who's the guy in my mirror?

Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ένα post για εμένα. Όσο απότομη ήταν η εισαγωγική φράση, άλλο τόσο απότομη ήταν και η απόφαση αυτή.
Δεν είχα μία εις βάθος συζήτηση με κάποιον φίλο.
Δεν είχα μία ανάλυση της υπάρξεως του ανθρώπου και την συμβολή του στον κόσμο και την ιστορία.
Δεν είχα μία near-death experience.
Όπως η πλειονότητα των αποφάσεων μου, έτσι και αυτή ήταν τυχαία, αυθόρμητη και εξ ολοκλήρου δική μου.

Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε πως είμαι αρκετά τυχαίος. Μπορεί να αποφασίσω για το που θα πάω για καφέ ρίχνοντας ένα ζάρι. Αν θα μπω σε ένα μαγαζί ρίχνοντας ένα νόμισμα στον αέρα και λέγοντας "Γράμματα."! Αντιστοίχως όμως μου αρέσει να έχω και μία τάξη σε κάποια πράγματα. Θα πιάσω να οργανώσω τις ταινίες μου και τα PC games βάση χρονολογίας, είδους ή ακόμη και εταιρίας διανομής!

Είμαι παθολογικά αναλυτικός. Θα πιάσω και θα βρω 10(τουλάχιστον) διαφορετικές εκδοχές σε κάθε κατάσταση, και σενάρια τα οποία μπορούν να τρέξουν. Αυτό πολλές φορές μου αφαιρεί το στοιχείο της "έκπληξης" σε ταινίες, βιβλία, παιχνίδια ή οτιδήποτε. Γι'αυτό και εκτιμώ πολύ περισσότερο φινάλε σε όλα τα παραπάνω που καταφέρνουν να κάνουν αυτό ακριβώς.

Είμαι Τοξότης στο ζώδιο, ή όπως μου αρέσει να λέω συχνά, το μόνο Μυθολογικό.

Έχω μία συλλογή από σπαθιά και μαχαίρια. Πάντα μου άρεσαν οι λεπίδες, χωρίς να είμαι κάποιος ψυχάκιας που χαρακώνεται ή κυκλοφορεί και παίζει συνέχεια με μία πεταλούδα στον δρόμο.

Είμαι ενάντια σε οποιουδήποτε είδους εξάρτηση. Ξεκινώντας από το απλό τσιγάρο ή ποτό, και φτάνοντας στα ναρκωτικά. Μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις, αλλά όσον αφορά εμένα, είμαι κάθετος.

Έχω 57 φίλους στο Facebook, τους οποίους γνωρίζω προσωπικά, και έχουμε περάσει αρκετές ώρες μαζί, είτε για καφέ, ποτό, είτε σε αγώνες paintball, είτε παίζοντας σε μία θεατρική παράσταση. Δεν θα προσθέσω κάποιον απλά γιατί έχουμε 15 κοινούς φίλους.

Και όπως καταλάβατε, παίζω paintball και είμαι σε θεατρική ομάδα. Στο 1ο με έβαλε(καλά, όχι και με το ζόρι) ένα από τα 4 άτομα που θεωρώ αδέρφια μου, πέραν της πραγματικής και εξ αίματος αδερφής μου, όπου όταν γύρισα Αθήνα, μετά από 2 σχεδόν χρόνια, μου δήλωσε "Την Κυριακή έχουμε προπόνηση, φέρε την παραλλαγή σου." Οκ, δεν ήταν με το ζόρι, αλλά δεν τον λες και διαλλακτικό!
Με το θέατρο ασχολήθηκα πρώτη φορά στην Τεχνική Σχολή Καισαριανής, εν έτη 1998, όταν ήθελα να πλησιάσω μία κοπέλα που έπαιζε κι αυτή. Δεν μου έκατσε η κοπέλα, μου έκατσε ο πρωταγωνιστικός ρόλος! Από τότε έχω περάσει από άλλες 2 ερασιτεχνικές ομάδες, όπου και συνεχίζω να ασχολούμαι.

Έχω σπάσει τουλάχιστον 5 ξυπνητήρια. Όσα επιβίωσαν απλά σταμάτησαν να λειτουργούν ή πρόλαβε η μάνα μου και τα πήρε σε άλλο δωμάτιο.
Ομοίως, δεν επιβιώνει για πολύ και κανένα ρολόι χειρός.

Υπηρέτησα στην Πολεμική Αεροπορία, το οποίο δίνει πάτημα για συνεχές δούλεμα από πεζικάριους και πυροβολικάριους φίλους μου, αλλά και πολλές ιστορίες! Μερικές μάλιστα τις έχω μοιραστεί και παλιότερα σε αυτό το Blog(κάντε και μία αναζήτηση, δεν θα σας πέσει το παιδί!).

Έχω πάθος με τις μοτοσυκλέτες. Όχι απαραίτητα με την πιο γρήγορη, την πιο γαμάτη, την πιο δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι. Αλλά όταν καβαλάω μηχανή νιώθω σαν να μου ξανακόλλησαν ένα κομμάτι μου που μου έλειπε. Το ίδιο πάθος είχα και για τον προηγούμενο μου αυτοκίνητο, την Yota, αλλά μόνο για αυτό. Έχω οδηγήσει μερικές εκατοντάδες διαφορετικά αυτοκίνητα, με κανένα δεν δέθηκα τόσο πολύ.

Επίσης, όπως καταλάβατε, ονομάζω τα πράγματα μου. Όχι πράγματα που μπορεί να μου πήραν δώρο ή ρούχα κλπ, αλλά πράγματα για τα οποία έλιωσα μέχρι να αποκτήσω ή τα έφτιαξα από το μηδέν. Αντικείμενα κοινώς τα οποία πρόσεξα και αγάπησα σαν να ήταν άνθρωποι.

Μου αρέσει να διαβάζω, κι ας μην έχω βιβλιοθήκες ολόκληρες, γεμάτες τόμους επί τόμων! Αλλά αυτά τα λίγα που έχω τα έχω λατρέψει.

Και ακούω και μου αρέσουν πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Μπορεί να ακούσω από Ροκ, να περάσω σε Ηλεκτρονική, να κάνω μία βόλτα από Ελληνικά Λαϊκά, και να ολοκληρώσω το ταξίδι μου με Κλασσική. Δεν είμαι κολλημένος με ένα είδος ή με έναν καλλιτέχνη. Αν μου αρέσει η δουλειά σου και το συγκεκριμένο album ή κομμάτι θα σε ακούσω. Αν όχι, λυπάμαι. Fun fact: Αυτό το post γράφεται υπό τον ήχο του Random Access Memories των Daft Punk.

Είμαι σπάταλος. Αν έχω λεφτά στην τσέπη μου με τρώει να τα ξοδέψω. Έχω μάθει να το ελέγχω(ως ένα μεγάλο βαθμό, όχι εντελώς) μετά από πολλά χρόνια, και ακόμη περισσότερες σπατάλες.

Έχω 128 Δείκτη Νοημοσύνης. Τσεκαρισμένο 3 φορές, από 3 διαφορετικές πηγές. Έτσι, για να είμαι σίγουρος!

Δεν αρρωσταίνω εύκολα. Για να ανεβάσω πυρετό θα πρέπει να γκρεμιστούν 2-3 φούρνοι. Επίσης προσπαθώ να αποφεύγω να πάρω φάρμακα, παρά μόνο όταν φτάσει η κατάσταση μου στο όριο(39 πυρετό).

Έχω πολύ χαμηλούς σφυγμούς. Άλλοι το λένε αναισθησία, άλλοι το λένε ηρεμία, άλλοι το λένε "Στ'αρχίδια σου τα έχεις όλα γραμμένα!". Όποιος κι αν είναι ο λόγος, εγώ έχω την ησυχία μου!

Είμαι μιμητικός. Αυτό σημαίνει πως μπορώ να αντιγράψω με αρκετή ακρίβεια εκφράσεις, κινήσεις και τρόπο ομιλίας άλλων ατόμων. Αυτό βέβαια σημαίνει πως πολύ συχνά γίνεται χωρίς τον δικό μου έλεγχο, με αποτέλεσμα να "μοιάζω" με άτομα με τα οποία συχνάζω περισσότερο. Όταν το έμαθα πριν αρκετά χρόνια, με έβαλε σε σκέψεις. Του στιλ, πόσο εγώ είμαι "εγώ" και πόσο είναι μιμητισμός από τα άτομα που έχω γνωρίσει στην ζωή μου. Εν τέλη απλά σταμάτησε να με ενδιαφέρει.

Έχω γεννηθεί αριστερόχειρας. Εξ αιτίας του μιμητισμού που ανέφερα πριν, αντέγραφα τους δεξιόχειρες γύρω μου καθώς μεγάλωνα, έτσι κατέληξα ένας, πολύ κακογράφος μάλιστα, δεξιόχειρας.

Λατρεύω το πορτοκάλι. Λατρεύω την σοκολάτα. Ο συνδυασμός τους μου φέρνει αναγούλα!

Σιχαίνομαι να μου λένε την εξέλιξη ή και το τέλος μίας ιστορίας! Πραγματικά, αν το κάνεις αυτό θα πεθάνεις αργά και βασανιστικά!

Είμαι ειλικρινής. Αν ειδικά μου ζητήσεις να είμαι ειλικρινής, ας πρόσεχες. Με τους φίλους μου, πάντα. Με τους υπόλοιπους, αναλόγως.

Δεν φοβάμαι την εργασία. Έχω περάσει από πολλές διαφορετικές δουλειές, συνεργεία που σχόλαγα και είχα 10 κιλά βρώμα πάνω μου, από εταιρίες που κυκλοφορούσα με κουστουμάκι και γραβάτα. Ναι, ήμουν αστείος.

Μου αρέσει η τεχνολογία, χωρίς να είμαι ο μανιώδης γκατζετάκιας, που θα πάρει το τελευταίο smartphone, GPS ή φορητό αλκοτέστ(το τελευταίο μου το έκαναν δώρο...).

Δεν πίνω ποτέ πάνω από μισό ποτήρι όταν πρόκειται να οδηγήσω, και πάλι κάτι χαλαρό. Όχι tequila, vodka κλπ.

Είμαι PC gamer. Έχω πάνω από 200(παίζει να φτάνουν τα 300 πλέον, πρέπει να τα ξαναμετρήσω) αυθεντικά games να κοσμούν την βιβλιοθήκη μου, και έχω παίξει κοντά στα 1000.

Πιστεύω σε μία καλή, ειλικρινή σχέση, είτε ερωτική, είτε φιλική, είτε επαγγελματική.

Τους φίλους μου δεν τους αγαπάω για τα ελαττώματα τους, τους αγαπάω παρ'όλα αυτά!

Την παραπάνω φράση την έχω κλέψει, δεν θυμάμαι από που.

Όταν είμαι σίγουρος για κάτι θα σου βάλω ότι στοίχημα θέλεις πως έχω δίκιο! Αλλά μόνο όταν είμαι 100%!

Έχω πολύ καλή όραση. 10/10. Ή 20/20, όπως θέλει ο καθένας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πως βλέπω πολύ καλά, με αποτέλεσμα σε μία παρέα όπου οι περισσότεροι έχουν έστω και μία μικρή μορφή κάποιας πάθησης των ματιών, να τους δουλεύω συνεχώς(παίρνω το αίμα μου πίσω για την Πολεμική Αεροπορία!)

Το Blog αυτό το ξεκίνησα μετά από παρότρυνση να γράφω τις ιστορίες μου εδώ. Έχω μείνει λίγο πίσω.

Εδώ και 10 χρόνια με έκαναν για 30άρη. Πλέον τα έφτασα. Μένει να δούμε αν για τα επόμενα 10 χρόνια θα κάνουν το ίδιο λάθος!

Ακόμη δεν έχω βγάλει άσπρες τρίχες. Διόρθωση, σύμφωνα με την κοπέλα μου έχω βγάλει 2. Ναι, με ψάχνει συστηματικά...

Μου αρέσουν τα παιδιά. Όχι, δεν έχω σκοπό ούτε να παντρευτώ σύντομα ούτε να αποκτήσω κανένα. Αλλά με φαντάζομαι μπαμπά, να τους μαθαίνω ξιφομαχία, να τα πηγαίνω στο απογευματινό τους session... Ναι, σαν τα μούτρα μου θα τα κάνω το πιο πιθανό...

Πάντα κάνω ορθογραφικό έλεγχο, αλλά πάντα κάτι μου ξεφεύγει. Έκανα πριν 5 λεπτά σε αυτό το κείμενο, αλλά και πάλι είμαι σίγουρος πως κάπου έχω κάνει λάθος!

Είναι 2 και πρέπει να πέσω για ύπνο. Όχι, αυτό δεν είναι μία αλήθεια για εμένα, είναι γεγονός. Η αλήθεια είναι πως, τουλάχιστον για την ώρα, ξέμεινα από αλήθειες.

For more information please walk inside. And may the Gods have pitty on your souls!!!!

Α, να και κάτι άλλο! Μου αρέσει να τραγικοποιώ τα πράγματα, αλλά σε τόσο υπερβολικό βαθμό που να είναι εμφανές και ξεκάθαρο πως πρόκειται για πλάκα. Αν δεν το καταλάβεις, τότε είσαι εσύ ο τραγικός!