18 August, 2015

For gamers, by gamers - Blizzard's Titan.

Πρίν λίγες μέρες είχαμε πιάσει κουβέντα με μερικούς φίλους περι PC games, και καταλήξαμε να κράζουμε την Blizzard που ακύρωσε το Titan MMO (Massive Multiplayer Online) που ετοίμαζε και, θεωρητικά πάντα, θα αντικαθιστούσε το World of Warcraft, την μεγάλη ναυαρχίδα της εταιρίας.

Στην όλη κουβέντα υπώθηκε και πως το Titan το αγόρασε η Activision και έκανε το Destiny. ΟΚ, κατα μία έννοια θα μπορούσε, καθώς τόσο η Blizzard όσο και η Highmoon Studios, που ανέπτυξε το Destiny μαζί με την Bungie, ανήκουν στην εταιρία που το εξέδωσε, την Activision!
Αλλά κάτι δεν μου κόλλαγε. Βλέπεις, μπορεί να έχει εξαγοραστεί από την Activision, αλλά συνεχίζει να είναι αυτόνομη εταιρία, κυρίως όσων αφορά τα παιχνίδια που αναπτύσει. Έτσι κάθισα και έψαξα για τους μύθους πίσω από το όλο σκηνικό και αν υπάρχει αλήθεια σε αυτό!

Ας ξεκινήσουμε με το τί ξέραμε μέχρι προσφάτως: Το Titan θα ήταν ένα MMO, και όχι MMORPG (Massive Multiplayer Online Role Playing Game) όπως τα WoW ή Guild Wars, το οποίο θα ήταν ένα νέο franchise και όχι από τα 3 ήδη υπαρκτά τους, Warcraft, Starcraft και Diablo. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Το Cataclysm θα ήταν το τελευταίο expansion του WoW (καιρός του ήταν!), όπου μετά θα έδιναν βάρος στην ανάπτυξη του Titan.

Και αυτά είναι όλα όσα ξέραμε επισήμως από την ίδια την εταιρία!
Μέχρι την ανακοίνωση που το έστειλε να βρεί τα Warcraft Adventures και Starcraft: Ghost στον κάδο ανακύκλωσης. Και λέω "κάδο ανακύκλωσης" και όχι "σκουπίδια" διότι η Blizzard ποτέ δεν πετάει εντελώς ότι έχει φτιάξει. Έτσι έγινε και με τα προηγούμε παιχνίδια, έτσι έγινε και με το Titan, σύμφωνα με πληροφορίες από διάφορα site και πηγές, κατα κύριο λόγο πρώην υπαλλήλους της Blizzard ή άτομα που απλά ήξεραν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό.

Θυμάστε πιο πάνω που προσδιόρισα πως μιλάμε για MMO και όχι MMORPG? Σύμφωνα με τις εν λόγω αναφορές λοιπόν, το Titan θα ήταν fps (First Person Shooter, μα καλά, τίποτε δεν ξέρετε πιά???? ) σε Superhero-style με τον χαρακτήρα να έχει μία κανονική δουλειά την ημέρα (μηχανικός αυτοκινήτων, ξέρω γω) και το βράδυ (ή στα διαλείμματα για κολατσιό) να πολεμάει το έγκλημα.
Ή να το προκαλεί.
Βασικά λεγόταν πως θα υπήρχαν 3 διαφορετικά factions/guilds/orders/whatever, αρα και οι αποστολές θα είχαν και διαφορετικό ύφος κάθε φορά. Να πώ την αμαρτία μου, μου θύμισε λίγο The Secret World κάπου εδώ, αλλά ώς εκεί.
Η ιστορία θα εξελισόταν στο κοντινό μέλλον στην Γή, ενώ τα γραφικά (σύμφωνα με πληροφορίες εκ των έσω) και το gameplay θύμιζαν κάτι ανάμεσα σε Team Fortress και The Incredibles (Οι Απίθανοι; Ταινία της Pixar? Με υπερήρωες... Καλά, ψάχ'το και δές το, πολύ καλό. Που ήμουν; Ααααα, ναι!)

Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπον: Θα αναλάμβανες τον ρόλο ενός υπερήρωα, σε ένα FPS που θα διαδραματιζόταν στο κοντινό μέλλον στην Γή, με gameplay και γραφικά που θύμιζαν Team Fortress και Pixar. Για μιά στιγμή...

ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ OVERWATCH!!!!

Ναι ναι, μπορεί τώρα η απάντηση να είναι πολύ εύκολη εξυπνάκια, αλλά 1 χρόνο πρίν που δεν είχε γίνει καμία ανακοίνωση για το Overwatch ακόμη ψαχνόμασταν!

Άρα αγαπητέ μου A.D., η φήμη "Titan is actually Destiny", αλλά κατά πως φαίνεται "Titan is actually Overwatch" το οποίο ταιριάζει καλύτερα και δεν με χαλάει και στην τελική.

Και όλα αυτά εν αναμονή της Beta για το Overwatch ώστε να το δούμε και με τα ίδια μας τα μάτια πλέον!

09 January, 2015

Is it the Journey or the Destination?

Οκ, καταρχήν θα πρέπει να καταλάβεις κάτι. Τις περισσότερες φορές, ακόμη κι αν δεν το γνωρίζεις, ο στόχος, ο προορισμός σου, δεν είναι ξεκάθαρος. Ίσως να μην έχει και καμία σχέση με αυτό που αρχικά αναζητούσες.

Την ιδανική δουλειά.
Την έμπνευση για την νέα σου ιστορία.
Το αυτοκίνητο που πάντα ήθελες.
Το παιδί που πάντα ήθελες!
Η σχολή που πάντα ήθελες να σπουδάσεις

Επίσης, όποιος σου πεί πως "τα υλικά αγαθά δεν είναι πραγματικοί στόχοι", ρώτα τους πόσες φορές το έχουν γράψει από το smartphone τους αυτό.

Γιατί αν πραγματικά θέλεις κάτι, προσπαθείς. Ματώνεις, παλεύεις, περνάς νύχτες γράφοντας, ξυπνάς χαράματα για να τρέξεις στο αεροδρόμιο, μπαίνεις στο αυτοκίνητο και οδηγείς για εκατοντάδες χιλιόμετρα, περνάς κύματα, διασχίζεις βουνά και σπάς παγόβουνα.

Όχι όλα στο πρώτο σου βήμα, όχι. Ξεκινάς με το να σηκωθείς. Με το να το πάρεις απόφαση και να κάνεις την πρώτη σου αυτή κίνηση που θα σε βάλει στον δρόμο που θα σε οδηγήσει εκεί που θέλεις να πάς.
Ποιός είναι; Φιλαράκι, αν το ήξερα δεν θα καθόμουν να γράφω εδώ. Πολλές φορές άλλωστε δεν είναι κάν ξεκάθαρος, μέχρι να φτάσεις στο τέλος και να δείς τον προορισμό σου, το τέλος του ταξιδιού.

Μάλιστα, αν είσαι από τους τυχερούς, θα έχεις κι άλλο ένα άτομο να σε βοηθάει. Να σε στηρίζει όταν κουράζεσαι.

Ο φίλος που ψάχνετε μαζί αγγελίες και μαγαζιά.
Ο κολλητός που σε βοηθάει δίνωντας σου ιδέες ή ακόμη και γράφοντας μαζί σου.
Η αδερφή σου που βάζετε μαζί λεφτά για το αυτοκίνητο.
Η γυναίκα σου που προσπαθείτε για το παιδί σας, και ο πατέρας σου που σε βοηθάει να διαβάσεις.

Ή μπορεί να είσαι κι εσύ αυτό το άτομο! Άλλωστε ένα ταξίδι είναι πάντα καλύτερο με παρέα.

Τώρα θα μου πείς, "και αφού δεν ξέρω καν αν είμαι στον σωστό δρόμο!" Δεν έχει σημασία.
Αν πηγαίνεις σωστά, θα το καταλάβεις. Αν νοιώθεις πως κάνεις λάθος, βγάλε τον χάρτη και ψάξε για ένα άλλο μονοπάτι. Γιατί ο δρόμος αυτό είναι μαγικός. Η μαγεία του είναι η κατάρα και το δώρο του. Δεν έχει γυρισμό. Ότι κι αν κάνεις, όπου κι αν φτάσεις, δεν θα ξαναπερπατήσεις στα ίδια μονοπάτια. Σίγουρα, αρκετές στροφές θα μοιάζουν ίδιες, αλλά δεν είναι.

Κάθε βήμα που κάνεις γίνεσαι σοφότερος, ισχυρότερος, ψηλώνεις, η φωνή σου γίνεται βρυχηθμός. Γιατί αν δεν γίνει τίποτα από όλα αυτά, τότε φίλε μου δεν έμαθες ποτέ να περπατάς, και δεν θα φτάσεις ποτέ εκεί που θέλεις. Δεν έχεις κάτι να σε οδηγεί, απλά... Πας.

 Επίσης, αν δεν το έχεις σημειώσει ήδη στον χάρτη σου, στο λέω τώρα να το ξέρεις. Ο Δρόμος έχει και πολλά πανδοχεία, που μπορείς να ξεκουραστείς, να χαλαρώσεις με φίλους, να βρεθείς με την οικογένεια. Ναι, έχει και αρκετούς βάλτους που σε καθηστερούν. Βουνά που μοιάζουν απροσπέλαστα, μέχρι να βρείς το σωστό μονοπάτι ή να αποφασίσεις πως μπορείς να κολυμπήσεις από το ποτάμι που περνάει δίπλα.

Το μονάδικο πράγμα που έχει σημασία είναι το εξής: Έχε εμπιστοσύνη σε εσένα. Δεν λέω να μην ακούς καμία άλλη γνώμη, αλλά άκου γνώμη, μην ακολουθείς μονοπάτια άλλων εκτός κι αν θεωρείς πως όντως θα σε βοηθήσει, θα σε φέρει πιό κοντά στον στόχο σου.
Γιατί στην τελική, αν έκανες εσύ λάθος, ξέρεις τί έκανες και πως να το διορθώσεις.
Αν έκανε άλλος το λάθος για σένα; Οκ, κατηγόρησε τον, τί κέρδισες;
Όχι, θα πάρεις μία απόφαση και θα υποστείς ότι συνέπειες κι αν έχει, καλές ή κακές.
Γι'αυτό τώρα τράβα για ύπνο και ξεκουράσου. Άυριο έχεις χαρτογράφηση!

Εγώ; Εγώ αυτή τη στιγμή περνάω το πρώτο κύμα μου. Ευτυχώς έχω φροντίσει να έχω βάρκα μαζί! Τα λέμε στο επόμενο παγόβουνο φιλαράκι.

Καλό Ταξίδι.