Yo-ho-ho and a bottle of torrents!

Και καθώς έχει γίνει Ο χαμός τις τελευταίες μέρες με το S.O.P.A. (Stop Online Piracy Act) σε κάθε forum, τοίχο και social media εκεί έξω, είπα να πώ κι εγώ την γνώμη μου.

Για αρχή, αυτοί που λένε πως η πειρατεία τους καταστρέφει ανεπανόρθωτα είναι αυτοί που βγάζουν το περισσότερο χρήμα από κάθε CD, game, ταινία, σειρά κλπ.

Ποτέ μία εταιρία δεν έκλεισε γιατί τα προϊόντα της κυκλοφορούσαν πειρατικά! Έκλεισαν γιατί έκαναν λάθος διαχείριση, γιατί τα προϊόντα τους ήταν από χάλια εώς χάλια μαύρα, αλλά ποτέ λόγω πειρατείας!

Τώρα θα ρωτήσετε, "καλά ρε φίλε, εσύ πόσα έχεις αντιγράψει/κατεβάσει χωρίς να πληρώσεις;".
Πολλά. Αν άξιζε η ταινία πήγα και την είδα στο σινεμά.
Αν το CD άξιζε πήγα και το αγόρασα αυθεντικό να κοσμεί την συλλογή μου.
Αν το pc game ήταν όντως καλό, τότε το πήρα αυθεντικό!
Απόδειξη σε όλα τα παραπάνω, η(όχι μικρή) συλλογή μου από μουσικά CD, DVD ταινιών και αυθεντικά παιχνίδια.
Αν τίποτα από τα παραπάνω δεν ίσχυε, είπα "Πάλι καλά που δεν πλήρωσα!" και το διέγραψα από τον σκληρό μου να μην πιάνει και χώρο!

Τα "κατεβασμένα" για πάρα πολύ κόσμο λειτουργούν ως demo(ελλείψη καλύτερου όρου) γιατί ειλικρινά, κανείς δεν πάει να δώσει όχι 50-60 ευρώ, ούτε 5, αν αυτό που κατέβασε είναι πατάτα!
Γιατί να δώσω τα, σκληρά αποκτώμενα, λεφτουδάκια μου για ένα CD που από τα 10 κομμάτια που θα έχει, θα αξίζουν τα 2;;;
Γιατί να σκάσω 50+ ευρώ για ένα game που σε 2-3 ώρες θα έχω τερματίσει, και δεν θα έχει κανένα νόημα να ξαναπαίξω;
Γιατί να κλείσω το βράδυ μου για σινεμά με φίλους, όταν η ταινία δεν θα αξίζει ούτε για DVD στο σπίτι;;;;

Με λίγα λόγια; Αγαπητές εταιρίες, βγάλτε σοβαρές και καλές δουλειές, και εγώ πρώτος θα κάψω τον σκληρό μου με τα πειρατικά!
Όσο συνεχίζετε να μας δουλεύετε και να μας θεωρείτε ζώα, άλλο τόσο θα σας αγνοούμε επιδεικτικά!

Αυτά τα ολίγα. Τα είπα και ξέσκασα!

Ένα γράμμα από το παρελθόν...

"Αγαπητοί μου φίλοι,

Ελπίζω όταν θα έρθει η ώρα να διαβάσετε αυτό το γράμμα να είστε όλοι καλά και σώοι. Αν σας έφερε εδώ πέρα το γράμμα που άφησα στο γραφείο μου ελπίζω να σας δυσκόλεψα αρκετά. Αν όχι, τότε φροντίστε να είστε καλά προστατευμένοι ενάντια σε μαγεία αν πάτε να το πάρετε…

Λίγο πρίν έρθω για την συνάντηση μας και την πρόκληση του Dremord ενάντια στον Αυτοκράτορα, μία Mariltih εμφανίστηκε στο γραφείο μου η οποία μου επιτέθηκε. Η επίθεση της δεν είχε σκοπό τον θάνατο μου, αλλά να με παγιδέψει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορώ να ξεφύγω. Αυτό το κατάφερε με ένα κομμάτι μετεωρίτη προερχόμενο από τους ίδιους μετεωρίτες που έφεραν και τα Daelkyr στον κόσμο μας(έτσι ονομάζουν την φυλή τους). Φαίνεται πως ακατέργαστο αυτό το υλικό εμφανίζει μία καθαρή μαγεία, χωρίς να ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ή σχολή. Επίσης, σε συνδυασμό με μαγεία επηρεάζει τον χρόνο, με απρόβλεπτα όμως αποτελέσματα.

Εδώ είναι που ξεκινάει το δικό μου ταξίδι. Ένα ταξίδι στο παρελθόν, συγκεκριμένα 4237 χρόνια πρίν, πάνω κάτω. Εκεί γνώρισα νέα άτομα, γεμάτα δύναμη, ενέργεια και περιέργεια για έναν κόσμο ανεξερεύνητο. Γνώρισα σοφούς μάγους και γέροντες, με δεκαετίες, ακόμη και αιώνες, στους ώμους τους και στα βιβλία τους. Γνώρισα την οργή των αρχαίων θεών και την καταστροφή που έσπειραν στον διάβα τους. Υπήρξα ενας από τους 8 που δημιουργήσαμε και ολοκληρώσαμε το τελετουργικό που φυλάκισε τους 6 αρχαίους θεούς. Επίσης υπήρξα ο πρώτος Νεκρομάντης του τότε κόσμου.

Έζησα ένα σύνολο 1574 χρόνων, και δεν μετανιώνω πλέον ούτε λεπτό από τον μακροχρώνιο αυτό περίπατο. Λίγα χρόνια πρίν πεθάνω, κατάφερα να αντιστρέψω την τρομερή αλλαγή στο σώμα μου, και να ξαναγίνω άνθρωπος. Εκανα οικογένεια, έκανα 2 υπέροχα κορίτσια, και πέθανα περιτρυγιρισμένος από 5 υγειέστατα εγγόνια.

Σε εσάς εύχομαι τόση, και άλλη τόση ευτυχία στην ζωή σας, όπου και αν σας οδηγήσει…
Μέσα σε αυτό το κουτί έχω αφήσει μερικά δώρα για τον καθένα σας, ως αναμνηστικά των 2+ χρόνων που με δεχτήκατε στην μικρή σας «οικογένεια».

Με εκτίμηση και μεγάλη αγάπη
Lord Brymman Kyanus"

Η παραπάνω επιστολή "γράφτηκε" από έναν χαρακτήρα που δημιούργησα πρίν από περίπου 4 χρόνια για την ιστορία που τρέχω κάθε Δευτέρα. Μετά από 4 χρόνια λοιπόν, οι παίκτες μου βρήκαν αυτό το γράμμα. Οφείλω να ομολογήσω πως ανεδήχθει σε έναν από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες, αλλά η ιστορία απαιτούσε πως έπρεπε να αποχωρήσει.
Θεωρώ πως το να δημοσιεύσω αυτή την επιστολή θα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω, ώστε να τον γνωρίσει ακόμη περισσότερος κόσμος.

Αντίο καλέ μου φίλε. Θα είσαι για πάντα μαζί μας, στις ιστορίες μας...