Έτος 2003. Στον δρόμο για την απογευματινή μου δουλειά, περνάω από έναν πεζόδρομο στον Νέο Κόσμο. Εκεί βλέπω ένα μαγαζάκι, όλο ντυμένο με ξύλο μέσα, και κάποια ρουνικά σύμβολα ζωγραφισμένα σε διάφορα σημεία, καθώς και γραφές από την Quenya, την γλώσσα των ξωτικών του Tolkien. Περίεργος όπως πάντα, μπήκα να δώ το μαγαζί καλύτερα και να ρωτήσω τί ακριβώς είναι. Ήταν ένας χώρος χωρισμένος σε μικρότερα δωμάτια, το κάθε ένα με μεγάλα τραπέζια και καρέκλες για έξι με οχτώ άτομα. Μπαίνοντας βλέπω έναν τύπο με κοιλίτσα, μουσάκι, γυαλιά και ένα παντελόνι στηριγμένο με τιράντες. Φιλικότατος και με ένα πλατύ χαμόγελο, μου εξήγησε πως αυτό ήταν ένα μέρος στο οποίο μαζεύονταν για να παίξουν R.P.G. (Role Playing Games).
Το όνομα του μέρους ήταν το Πανδοχείο του Δρακοφοίνικα και το όνομα του πανδοχεά Φώτης. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα Διαδραστικά Παιχνίδια Ρόλων, γνωστώτερα ώς RPG. Γνώρισα τους πρώτους μου συμπαίκτες, ο Φώτης ήταν ο πρώτος Αφηγητής με τον οποίο έφτιαξα χαρακτήρα. Πήρα το πρώτο μου βιβλίο, το Player's Handbook, το οποίο διάβαζα για 1 μήνα. Πέρασαν μερικοί χαρακτήρες, ένας Elf Ranger ήταν ο πρώτος, ο Salokin. Καλό παιδί, αν και λίγο σκληρός όσον αφορούσε orcs. Παραπάνω απ'όσο θα έπρεπε... Μετά ήρθε η σειρά ενός Wizard στον κόσμο του Ebberon. Ο οποίος πέρασε το πρώτο session στο κρατητήριο της φρουράς. Μετά ακολούθησε ένα μεγάλο άχτι που είχα, ένας silver Half-dragon, ο De'ril.
Έχοντας δεί μέχρι στιγμής και καλούς και κακούς Αφηγητές, ιστορίες που κράτησαν για χρόνια, και ιστορίες που έληξαν λίγες ώρες μετά, είπα κι εγώ να κάνω την πρώτη μου προσπάθεια. Μέχρι τότε είχα ήδη αγοράσει και τα υπόλοιπα βιβλία που χρειαζόταν ένας Αφηγητής, και ήδη είχε αρχίσει να με τραβάει ο κόσμος των Forgotten Realms, των οποίο είχα γνωρίσει πρίν λίγα χρόνια από τις νουβέλες του Drizzt Do'Urden και του Cadderly Bonaduce. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω και να γράφω την ιστορία που σιγά σιγά σχηματιζόταν στο μυαλό μου. *enter ιστορική φωτό*
Σημειώσεις, βιβλία, ΠΟΛΛΑ post-it, και μερικοί καφέδες, και λίγους μήνες μετά ήμουν έτοιμος. Ή τουλάχιστον έτσι ήθελα να πιστεύω.
Η πρώτη μου ιστορία λοιπόν εξελισόταν στον κόσμο του Faerun. Η πρώτη ομάδα αποτελούταν από μία Αριστοκράτισσα που το είχε σκάσει από το σπίτι της στην Cormyr, ένα ημίαιμο Ξωτικό από το High Forest, μία ιχνηλάτη από το Southwood, και τον κληρικό του Red Knight τον οποίο συνάντησαν στο Llorkh.
Αυτή ήταν η αρχική ομάδα, με τις διάφορες αλλαγές, προσθήκες και αποχωρήσεις στην πορεία. Ξεκίνησαν καλά, δεν μπορώ να πώ. Η πλειονότητα ήταν καινούργιοι παίκτες, με 1-2 άτομα να έχουν μία σχετική εμπειρία από προηγούμενα παιχνίδια. Το γέλιο και το παράπονο μου ήταν πως η οργάνωση τους ήταν, επιεικώς, πανυγήρι. Αυτό βέβαια, μου έδινε υλικό για να τους κάνω την ζωή λίγο πιο δύσκολη, αλλά και υλικό για πολές πλάκες. Δυστηχώς, ενώ είχαν οργανωθεί πολύ καλά πρίν πάνε για να φάνε τον μεγάλο κακό Κόκκινο Δράκο(μεταξύ μας, δεν ήταν και τόσο μεγάλος), κάπου στην πορεία η συννενόηση πήγε περίπατο, μαζί με τα μέλη της ομάδας. Ένας μόνο επιβίωσε, του οποίου η ιστορία συνεχίζεται...κάπου αλλού. Νεκρή η ομάδα, καιρός να φτιάξουμε κάτι καινούργιο!
Ξανά διάβασμα, καινούργια ιστορία, νέοι χαρακτήρες!
Τώρα ξεκινάμε στο διαμάντι της Sword Coast, την πρωτεύουσα του Waterdeep. Τεράστια πόλη, αρκετό υλικό για περιπέτειες. Η ιστορία ξεκινάει με τους πρωταγωνιστές να πέρνουν μέρος στα εορταστικά αγωνίσματα για την άνοδο της νέας Mystra, θεάς της Μαγείας, μετά την πτώση των Θεών. Μία πρώην πειρατίνα, η οποία έχει μετατρέψει ένα παλιό καράβι σε πανδοχείο, ένα ξωτικό από τον παγωμένο Βορρά του Icewind Dale, ένας τοξότης από τα Ξωτικά του High Forest, και μία Βάρβαρος από τα Βόρρεια, ήταν η 2η μου απόπειρα ως Αφηγητής, η οποία όμως στέφθηκε με αποτυχία, καθώς οι υποχρεώσεις των περισσότερων μπήκαν στην μέση και έτσι η ομάδα διαλύθηκε λίγο μετά τα αγωνίσματα. Αλλά τίποτα δεν πάει στράφι. Είδα τί εστί power gamer(βρίσκω τον απόλυτο συνδυασμό για να φτιάξω τον υπερ-χαρακτήρα που θα κάνει damage >9000!!!), έτρεξα κάποια αγωνίσματα(το οποίο μου χρειάστηκε ΠΟΛΥ αργότερα) και χτίσαμε καλύτερα και εκτενέστερα background story για τον καθένα.
Take 3. Έχωντας διαβάσει πολλά βιβλία για Drow, γνωστώτερα ως Dark Elves, και για τον πολοτισμό τους, τις συνήθειες τους, τον τρόπο που λειτουργούν και τα προβλήματα που έχουν αντιμετωπίσει, πέρνω την απόφαση να φτιάξω ένα evil campaign, δηλαδή μία ιστορία όπου οι "ήρωες" θα είναι ο ένας χειρότερο κάθαρμα από τον άλλο. Βρήκα την ομάδα, φτιάξαμε τους χαρακτήρες, χτίσαμε την ιστορία του καθενός και πλέον είμαστε έτοιμοι!
So, 2 Clerics, a Wizard, a Warmage, a Rogue and a Paladin of Lolth walk into a dungeon. Εδώ λοιπόν, μου δόθηκε η ευκαιρία να πειραματιστώ με πολλά καινούργια πράγματα που είχα διαάσει, όπως ενναλακτικές επιλογές για Paladins, base classes από άλλα βιβλία, και φυσικά, πώς να καταφέρεις μία ομάδα όπως αυτή που περιέγραψα, να μην σφαγιαστεί με το ξεκίνημα της ιστορίας. Μεταξύ τους!
Δυστηχώς βέβαια, όταν η μισή ομάδα είναι "κομήτες"(θα έρθουν σε 1-2 session και μετά τους ψάχνεις) είναι λογικό να πάει άπατη και αυτή η ιστορία...
Κάπου εκεί είπα να σταματήσω λιγάκι, αλλά το ζιζάνιο του Αφηγητή με έτρωγε. Έτσι κάναμε έναν συμβιβασμό. Θα έτρεχα έτοιμες ιστορίες από αυτές που κυκλοφορούσαν στο Διαδύκτιο, οι οποίες κρατάνε 2-3 session έκαστη. Τα έχουν όλα έτοιμα, χάρτες, μάχες, ιστορίες, χαρακτήρες που θα συναντήσουν οι παίκτες, γεγονότα, τα πάντα! Εσύ απλά της ρίχνεις ένα διάβασμα να ξέρεις που πάνε τα τέσσερα, και είσαι έτοιμος! Έχω μαζέψει λοιπόν γύρω στις 10 ιστορίες και ξεκινάω να το οργανώνω!
"Λοιπόν, μου ρίχνετε στατιστικά, races και classes θα βγούν τυχαία στον καθένα σας, και μου λέτε ποιοί θέλετε να παίξετε μαζί στα sessions! Το event ονομάζεται Campaign Bites και θα παίζω κάθε Παρασκευή στις 6!"
Φυσικά, έγινε χαμός. Γιατί, ωραίο το να φτιάξεις έναν χαρακτήρα από την αρχή, με την ιστορία του, με τα προβλήματα του, με τις λεπτομέρειες του, αλλά και το να φτιάξεις απλά εναν χαρακτήρα στα γρήγορα για χαβαλέ, αλλά και για να δοκιμάσεις κάτι που δεν θα έπαιζες ποτέ, χρειάζεται κάπου κάπου! 14 χαρακτήρες μετά, έρχεται η ώρα να γίνει το πρώτο μου Campaign Bite!
Η ιστορία που επέλεξα ήταν το "Fait Accompli" του Owen Kirker Clifford Stephens, η οποία έπερνε μέρος σε ένα μικρό, συνοριακό βαρωνάτο ονόματι Icenvale, το οποίο είχε ένα μικρό θέμα με έναν Λευκό Δράκο(μην σας ψαρώνει το "λευκός", δεν είναι από τους καλούς) ο οποίος είχε φάει τον τελευταίο άρχοντα της περιοχής, μαζί με το σκήπτρο του, όπου χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει επίσημος διάδοχος... Dungeons, Dragons και λίγο πολιτικό παιχνίδι για ποικιλία! Καθόλου άσχημα για ξεκίνημα! 1 Frightful Presence(είπαμε, Δράκος), 1 wall of stone που έγινε παγάκια, και 3 sessions μετά, η περιπέτεια ολοκληρώθηκε με επιτυχία! Και με όλους τους χαρακτήρες ζωντανούς, αμέ!
Δυστηχώς όμως, για ακόμη μία φορά, οι υποχρεώσεις τους καθενός(και μερικοί "κομήτες") δεν μας άφησαν να προχωρήσουμε σε επόμενο. Για να δούμε όμως, τί μάθαμε από αυτό;
Το πόσο απλός ή πολύπλοκος είναι ένας χαρακτήρας δεν παίζει ρόλο στο αν κάποιος θα περάσει καλά με αυτόν.
Μην φοβάσαι να δοκιμάσεις νέα πράγματα και χαρακτήρες, μπορεί να εκπλαγείς με το αποτέλεσμα!
Όσο καλά δομημένα και καλογραμμένα και αν είναι κάποια πράγματα, κάπου θέλει και την δική σου πινελιά.
Επίσης, εκεί έβαλα σε ισχή διάφορες ιδέες και έμαθα πως να κάνω μία καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη περιγραφή μίας μάχης! Achievement Unlocked!
Περνάει καιρός, χαλαρώνουμε, παίζω σε διάφορες άλλες ιστορίες σαν παίκτης(αυτό είναι άλλο post) αλλά το μικρό ζιζάνιο που λέγαμε; Συνέχιζε να με τρώει. Ξεκίνησα λοιπόν και μάζευα ότι είχα μάθει τα τελευταία χρόνια, τόσο από ιστορίες που είχα τρέξει εγώ, όσο και από άλλους Αφηγητές, που είτε πήρα μέρος, είτε παρακολούθησα, είτε απλά συζητήσαμε. Νέο υλικό, νέα βιβλία, νέες ιδέες.
Μάλιστα τον Νοέμβριο του 2007, έρχεται ένα βιβλίο στα χέρια μου ως δώρο, το Complete Mage(Ευχαριστώ Μαρουάν!). Πολλές ωραίες ιδέες μέσα, το οποίο απλά πρόσθεσε στο ήδη υπάρχον υλικό που είχα, αν και στην πορεία κατέληξε να είναι η βάση για την καινούργια μου ιστορία.
Και πού να το τρέξω; Στο Ebberon? Πολύ ωραίος κόσμος, αλλά δεν τον ήξερα τόσο καλά ακόμη. Στο Faerun? Μπά, πολύ κορεσμένος κόσμος, και υπερβολικά πολλοί θεοί για τα γούστα μου.
Αποφασίζω λοιπόν να φτιάξω έναν δικό μου κόσμο, με επιρροές από πολλούς άλλους, αλλά δικός μου. Με την δική του ιστορία, με τους δικούς του χαρακτήρες, με το δικό του Πάνθεον... Όπα θεοί! Τί θα κάνω με τους Θεούς;;;; Πόσοι θα είναι; Τί θα είναι ο καθένας; Τί θα αντιπρωσοπεύουν; Τότε λοιπόν παίζαμε ένα σχετικά καινούργιο MMO, το Guild Wars. Σκεφτόμενος λοιπόν τί θα κάνω τελικά, πηγαίνοντας για ένα quest, βρίσκομαι μπροστά στο άγαλμα του Balthazar, θεού του πολέμου στο παιχνίδι. Αναλαμπή! Θα είναι λίγοι, 5, οχι οχι, 6 θεοί!
Καθώς είναι ένας κόσμος γεμάτος μαγεία, θα έχουμε σίγουρα έναν Θεό της Μαγείας! Και φυσικά έναν του Πολέμου! Ζωής και Θανάτου, κλασσικά. Της Φύσης. Και των Τεχνών.
Αν νομίζετε πως ήταν τόσο εύκολο και γρήγορο όσο αυτές οι 3 γραμμές, κάνετε μέγα λάθος! Δοκιμές, σκέψεις, ιδέες, τί δυνάμεις και δυνατότητες θα έχει ο καθένας, τί πιστούς, πως θα μοιάζουν, ποιό θα είναι το πρωτιμόμενο όπλο τους;;; Ω, ήταν πολύ πιό δύσκολο απ'ότι φαντάζεστε. Αλλά τελικά, to Guardian Pantheon(όπως θα γίνει πιο γνωτό μετά από μερικά χρόνια) ήταν πλέον έτοιμο.
Asenath, The Mother
Shamgar, The Battlelord
Akhan, The Arcanist
Melaina, The One Element
Livianna, The Artist
Ophir, The Keeper of the Dead
2nd Achievement Unlocked!
Μετά από πολύ σκέψη, πολύ προετοιμασία, πολύ γράψιμο ήρθε η ώρα.
Αρχές 2008. Οι πρώτοι χαρακτήρες είναι έτοιμοι. Sabin, the Death Priest. Jeremy "Unpredictable" Fury, the Ranger. Rodolfo De'Luvio, the Summoner. Dremord Darkbane, the Paladin of Shamgar και Myra, the Pirate.
Η Ιστορία ξεκίνησε ήρεμα, με τους πρώτους 4 να συναντιούνται ξανά όλοι μαζί μετά από 4 χρόνια. Επιβιβάζονται στο ψαρωκάικο ενός γερασμένου ψαρά, ο οποίος τους αφήνει με την σειρά του στο καράβι της Myra Longbreyd(sorry, Captain Myra Longbreyd). Για άλλη μία φορά, οι αποχωρήσεις άρχισαν από νωρίς, αλλά αυτή τη φορά δεν τα παράτησα! Η ιστορία θα συνεχιζόταν ότι και να γίνει!
Φεύγει η Sabin. Φεύγει και ο Rodolfo.
Μπήκε όμως η Melina. Έκανε ένα πέρασμα και ο Elbert Sharpspeech, ο περιπλανώμενος Βάρδος με τα πολλά μαχαίρια! Λέγοντας πέρασμα, μιλάμε για 2 sessions...
Μετά από λίγο φεύγει και ο Jeremy.
Στην πορεία βρίσκουν τον Conjurer Zalass Waylore Dragosani, καθώς και τον Phoetus Starlight, παλιό γνωστό του Dremord και Priest of Life.
Αυτή η ομάδα έμεινε για καιρό μαζί, πέρασαν πολλά, είδαν ακόμη περισσότερα, ανακάλυψαν πράγματα. Στην πορεία βρήκαν ξανά τον Rodolfo, μέχρι που τον έχασαν ξανά σε μία ενέδρα. Αλλά το ίδιο βράδυ έχασαν και τον Zalass, ο οποίος μαθήτευσε δίπλα σε έναν πανίσχυρο Μάγο.
Σε ένα από τα ταξίδια τους γνώρισαν τον Daren, Μάγο και διάδοχο του Βασιλείου των Ξωτικών. Αλλά οι απόψεις και τα πρωσοπικά της προβλήματα δεν συμβάδιζαν τόσο με την πορεία της ομάδας, έτσι η Melina αποχώρησε. Ο Zalass επέστρεψε κοντά τους, πιό ισχυρός. Σε μία πόλη στα δυτικά τους βρήκε ο Aramil, Βάρδος της πόλης.
Κάπου εδώ είναι που έρχεταί ένα αναγκαστικό διάλειμα, και αυτή την φορά φταίω εγώ. Επαγγελματικές υποχρεώσεις με πέρνουν μακριά από την Αθήνα, και φυσικά μακριά από την ολοκλήρωση της ιστορίας μου. Αλλά ταυτόχρονα, μου δίνετε ο χρόνος να κάτσω και να γράψω την συνέχεια της ιστορίας, να σκεφτώ πιθανά τέλη και εξελίξεις, κινήσεις των παικτών που δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, να φτιάξω τις λεπτομέρειες του κόσμου αλλά και τον χαρακτήρων μέσα σε αυτόν. Μέχρι που 2 χρόνια μετά γυρίζω πίσω.
Άνοιξη του 2010 στέλνω αυτό το μύνημα: "Λοιπόν καμάρια μου, επειδή πρέπει να ολοκληρωθεί η ιστορία, και μόνο τώρα θα είμαστε όλοι μας εδώ, περιμένω να κανονίσουμε μέρα και ώρα. Δεν θα είναι πολύ μεγάλο session, αλλά καλού κακού μην κανονίστε κάτι την επόμενη μέρα."
Ξαναβρέθηκαν όλοι μαζί μετά από πολύ καιρό λοιπόν, όταν ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο τους εχθρό που τους κυνηγούσε. Η Melina επέστρεψε, με τις ευλογίες του Ophir, ο Rodolfo ανανεωμένος και έτοιμος για μάχη. Και εκεί ήταν που συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τον Elvin Harenyonen, έναν ιχνηλάτη ο οποίος είχε μεγαλώσει με τα Ξωτικά, αν και ο ίδιος ήταν άνθρωπος.
Από την μάχη αυτή βγήκαν νικητές. Θριάμβευσαν ενάντια σε αυτό το κακό, αλλά κάτι στον ορίζοντα ακόμη ύφαινε τα επόμενα σχέδια του. Και εκεί ήταν που οι Θεοί χάθηκαν.
Ξανάχτισαν ότι γκρεμίστηκε, κτίρια, συμμαχίες, σχέσεις. Ο καθένας πήρε τον δρόμο του, κάποιοι μάλιστα ακουλούθησαν κοινή πορεία. Μέχρι που μετά από λίγους μήνες(και 2 χρόνια in-game) ήρθε η στιγμή να συνεχιστεί η ιστορία. Γιατί μπορεί να νίκησαν, αλλά οι Θεοί παρέμεναν απώντες.
Εκεί είναι που γνωρίζουν και τον Jason Grey, ένα μυστήριο άτομο με παράξενο εξοπλισμό και γνώσεις, ενώ έχουν ήδη αποχωρήσει οι Daren, Rodolfo και Aramil. Αρκετά αργότερα γνωρίζουν και τον Bellrock Rockbraker, έναν σημαδεμένο Νάνο μοναχό, ο οποίος έψαχνε κάποιον κληρικό για να του γιατρέψει τις μονιμές πληγές του. Καλώς η κακώς, δεν έμεινε πολύ με την ομάδα, καθώς δεν συμφωνούσαν με τον τρόπο...λειτουργείας, ενώ λίγο αργότερα αποχώρησε και ο Elvin.
Λίγο ακιρό μετά συναντούν την Elanor Wade, Priest of Knowledge, η οποία προσπαθούσε να επανενωθεί με την χαμένη της οικογένεια. Η ομάδα κρατάει την παρούσα σύσταση μέχρι τέλους.
Κάπου εδώ είναι που ξεκινάμε μία μικρή ιδέα που έπεσε στο τραπέζι. Το να κάνουν οι παρώντες παίκτες μου Αφηγητές σε μικρότερους χαρακτήρες.
"Ας τα ονομάσουμε Campaign Bites." Είπε ο Σταύρος(Dremord) και εγώ χαμογέλασα. Κοίτα να δείς που όλο και κάτι μένει...
Έτσι λοιπόν γνωρίσαμε τον Logan, την Krislin, την Layla, τον Calimancil, τον Erian, τον Devenmor, τον Therion και τον Chemosh.
Μέχρι που τα Χριστούγεννα του 2012, καταφέρνουν και κάνουν μία κίνηση Ρουά-Ματ και είναι έτοιμοι για να δώσουν ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.
"Έχετε έναν μήνα μπροστά σας για να προετοιμαστείτε σωστά, και για να φτιάξω την μεγάλη μάχη. In-game έχετε μόλις 10 ώρες. Τα λέμε του χρόνου."
"The time has come. This is when all will be decided. You are all needed, every weapon, every spell. Get ready."
Και με το παραπάνω μύνημα αναρτημένο στο event, ενημέρωσα όλους όσους έχουν περάσει από τον κόσμο της Eldania, πως μπορούν να παρεβρεθούν στο τελευταίο αυτό session.
26 Ιανουαρίου 2013, ώρα 15:00. Έχω ετοιμάσει τις μάχες, τους χαρακτήρες, την εξέλιξη της ιστορίας μαζί με τις διαφορετικές εκδοχές, έχω κλείσει 3 δωμάτια στο Πανδοχείο και είμαι έτοιμος. Τους μαζεύω όλους. Βλέπω μπροστά μου 14 παίκτες. Ναι, το ήξερα πόσοι θα είναι, αλλά το να τους έχεις μπροστά σου ξαφνικά, είναι κάπως. Λέω 2 πράγματα και φεύγω για την έκτακτη πρόβα που έσκασε στο θέατρο. 1 ώρα μετά είμαι πίσω. Οι βοηθητικοί μου Αφηγητές(Μαρουάν και Γιώργος) έχουν έρθεί ήδη και ετοιμάζουν τα δωμάτια τους.
Τους κάνω μία, όσο γίνεται, σύντομη ενημέρωση και ξεκινάμε.
Βαθιά ανάσα, συγκεντρώνουμε τις σκέψεις και μπαίνουμε στο δωμάτιο.
11 ώρες μετά, το session έχει ολοκληρωθεί. Και μάλιστα χωρίς να πιώ καφέ!
3rd Achievement Unlocked!
Η ιστορία των παικτών μου έκλεισε, ο κόσμος σώθηκε. Ακούω συγχαρητήρια από παντού, αλλά στο μυαλό μου υπάρχει μία σκέψη.
"Τελείωσε..."
Ένοιωθα σαν να έβλεπα το παιδί μου, το οποίο μεγάλωσε, και να αναρωτιέμαι "πότε πέρασαν τα χρόνια;;;".
Αυτή η σκέψη μου τριβελίζει το μυαλό για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, αλλά όχι. Θα ηρεμήσεις, θα βάλεις το μυαλό σου κάτω και θα συνεχίσεις. Το έχεις φτιάξει, το έχεις στήσει, είναι έτοιμο. Καιρός για τους επόμενους.
Εν έτη 2013 λοιπόν, τρέχω ακόμη μία ιστορία. Καινούργιοι χαρακτήρες αλλά ο ίδιος κόσμος. Νέες δολοπλοκίες, νέες έρευνες. Για να δούμε πως θα πάει και αυτό.
Το συμπέρασμα των τελευταίων 10 χρόνων; Πως έμαθα πολλά, και έχω να μάθω ακόμη περισσότερα. Αλλά τουλάχιστον, κάποια από αυτά τα μαθαίνω κι εγώ σε άλλους. Άλλωστε πάντα κάποιος πρέπει να συνεχίζει την κληρονομία μας, σωστά;
Το όνομα του μέρους ήταν το Πανδοχείο του Δρακοφοίνικα και το όνομα του πανδοχεά Φώτης. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα Διαδραστικά Παιχνίδια Ρόλων, γνωστώτερα ώς RPG. Γνώρισα τους πρώτους μου συμπαίκτες, ο Φώτης ήταν ο πρώτος Αφηγητής με τον οποίο έφτιαξα χαρακτήρα. Πήρα το πρώτο μου βιβλίο, το Player's Handbook, το οποίο διάβαζα για 1 μήνα. Πέρασαν μερικοί χαρακτήρες, ένας Elf Ranger ήταν ο πρώτος, ο Salokin. Καλό παιδί, αν και λίγο σκληρός όσον αφορούσε orcs. Παραπάνω απ'όσο θα έπρεπε... Μετά ήρθε η σειρά ενός Wizard στον κόσμο του Ebberon. Ο οποίος πέρασε το πρώτο session στο κρατητήριο της φρουράς. Μετά ακολούθησε ένα μεγάλο άχτι που είχα, ένας silver Half-dragon, ο De'ril.
Έχοντας δεί μέχρι στιγμής και καλούς και κακούς Αφηγητές, ιστορίες που κράτησαν για χρόνια, και ιστορίες που έληξαν λίγες ώρες μετά, είπα κι εγώ να κάνω την πρώτη μου προσπάθεια. Μέχρι τότε είχα ήδη αγοράσει και τα υπόλοιπα βιβλία που χρειαζόταν ένας Αφηγητής, και ήδη είχε αρχίσει να με τραβάει ο κόσμος των Forgotten Realms, των οποίο είχα γνωρίσει πρίν λίγα χρόνια από τις νουβέλες του Drizzt Do'Urden και του Cadderly Bonaduce. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω και να γράφω την ιστορία που σιγά σιγά σχηματιζόταν στο μυαλό μου. *enter ιστορική φωτό*
 | |
| Ναι, αυτός είναι φραπές... |
Η πρώτη μου ιστορία λοιπόν εξελισόταν στον κόσμο του Faerun. Η πρώτη ομάδα αποτελούταν από μία Αριστοκράτισσα που το είχε σκάσει από το σπίτι της στην Cormyr, ένα ημίαιμο Ξωτικό από το High Forest, μία ιχνηλάτη από το Southwood, και τον κληρικό του Red Knight τον οποίο συνάντησαν στο Llorkh.
Αυτή ήταν η αρχική ομάδα, με τις διάφορες αλλαγές, προσθήκες και αποχωρήσεις στην πορεία. Ξεκίνησαν καλά, δεν μπορώ να πώ. Η πλειονότητα ήταν καινούργιοι παίκτες, με 1-2 άτομα να έχουν μία σχετική εμπειρία από προηγούμενα παιχνίδια. Το γέλιο και το παράπονο μου ήταν πως η οργάνωση τους ήταν, επιεικώς, πανυγήρι. Αυτό βέβαια, μου έδινε υλικό για να τους κάνω την ζωή λίγο πιο δύσκολη, αλλά και υλικό για πολές πλάκες. Δυστηχώς, ενώ είχαν οργανωθεί πολύ καλά πρίν πάνε για να φάνε τον μεγάλο κακό Κόκκινο Δράκο(μεταξύ μας, δεν ήταν και τόσο μεγάλος), κάπου στην πορεία η συννενόηση πήγε περίπατο, μαζί με τα μέλη της ομάδας. Ένας μόνο επιβίωσε, του οποίου η ιστορία συνεχίζεται...κάπου αλλού. Νεκρή η ομάδα, καιρός να φτιάξουμε κάτι καινούργιο!
Ξανά διάβασμα, καινούργια ιστορία, νέοι χαρακτήρες!
Τώρα ξεκινάμε στο διαμάντι της Sword Coast, την πρωτεύουσα του Waterdeep. Τεράστια πόλη, αρκετό υλικό για περιπέτειες. Η ιστορία ξεκινάει με τους πρωταγωνιστές να πέρνουν μέρος στα εορταστικά αγωνίσματα για την άνοδο της νέας Mystra, θεάς της Μαγείας, μετά την πτώση των Θεών. Μία πρώην πειρατίνα, η οποία έχει μετατρέψει ένα παλιό καράβι σε πανδοχείο, ένα ξωτικό από τον παγωμένο Βορρά του Icewind Dale, ένας τοξότης από τα Ξωτικά του High Forest, και μία Βάρβαρος από τα Βόρρεια, ήταν η 2η μου απόπειρα ως Αφηγητής, η οποία όμως στέφθηκε με αποτυχία, καθώς οι υποχρεώσεις των περισσότερων μπήκαν στην μέση και έτσι η ομάδα διαλύθηκε λίγο μετά τα αγωνίσματα. Αλλά τίποτα δεν πάει στράφι. Είδα τί εστί power gamer(βρίσκω τον απόλυτο συνδυασμό για να φτιάξω τον υπερ-χαρακτήρα που θα κάνει damage >9000!!!), έτρεξα κάποια αγωνίσματα(το οποίο μου χρειάστηκε ΠΟΛΥ αργότερα) και χτίσαμε καλύτερα και εκτενέστερα background story για τον καθένα.
Take 3. Έχωντας διαβάσει πολλά βιβλία για Drow, γνωστώτερα ως Dark Elves, και για τον πολοτισμό τους, τις συνήθειες τους, τον τρόπο που λειτουργούν και τα προβλήματα που έχουν αντιμετωπίσει, πέρνω την απόφαση να φτιάξω ένα evil campaign, δηλαδή μία ιστορία όπου οι "ήρωες" θα είναι ο ένας χειρότερο κάθαρμα από τον άλλο. Βρήκα την ομάδα, φτιάξαμε τους χαρακτήρες, χτίσαμε την ιστορία του καθενός και πλέον είμαστε έτοιμοι!
So, 2 Clerics, a Wizard, a Warmage, a Rogue and a Paladin of Lolth walk into a dungeon. Εδώ λοιπόν, μου δόθηκε η ευκαιρία να πειραματιστώ με πολλά καινούργια πράγματα που είχα διαάσει, όπως ενναλακτικές επιλογές για Paladins, base classes από άλλα βιβλία, και φυσικά, πώς να καταφέρεις μία ομάδα όπως αυτή που περιέγραψα, να μην σφαγιαστεί με το ξεκίνημα της ιστορίας. Μεταξύ τους!
Δυστηχώς βέβαια, όταν η μισή ομάδα είναι "κομήτες"(θα έρθουν σε 1-2 session και μετά τους ψάχνεις) είναι λογικό να πάει άπατη και αυτή η ιστορία...
Κάπου εκεί είπα να σταματήσω λιγάκι, αλλά το ζιζάνιο του Αφηγητή με έτρωγε. Έτσι κάναμε έναν συμβιβασμό. Θα έτρεχα έτοιμες ιστορίες από αυτές που κυκλοφορούσαν στο Διαδύκτιο, οι οποίες κρατάνε 2-3 session έκαστη. Τα έχουν όλα έτοιμα, χάρτες, μάχες, ιστορίες, χαρακτήρες που θα συναντήσουν οι παίκτες, γεγονότα, τα πάντα! Εσύ απλά της ρίχνεις ένα διάβασμα να ξέρεις που πάνε τα τέσσερα, και είσαι έτοιμος! Έχω μαζέψει λοιπόν γύρω στις 10 ιστορίες και ξεκινάω να το οργανώνω!
"Λοιπόν, μου ρίχνετε στατιστικά, races και classes θα βγούν τυχαία στον καθένα σας, και μου λέτε ποιοί θέλετε να παίξετε μαζί στα sessions! Το event ονομάζεται Campaign Bites και θα παίζω κάθε Παρασκευή στις 6!"
Φυσικά, έγινε χαμός. Γιατί, ωραίο το να φτιάξεις έναν χαρακτήρα από την αρχή, με την ιστορία του, με τα προβλήματα του, με τις λεπτομέρειες του, αλλά και το να φτιάξεις απλά εναν χαρακτήρα στα γρήγορα για χαβαλέ, αλλά και για να δοκιμάσεις κάτι που δεν θα έπαιζες ποτέ, χρειάζεται κάπου κάπου! 14 χαρακτήρες μετά, έρχεται η ώρα να γίνει το πρώτο μου Campaign Bite!
Η ιστορία που επέλεξα ήταν το "Fait Accompli" του Owen Kirker Clifford Stephens, η οποία έπερνε μέρος σε ένα μικρό, συνοριακό βαρωνάτο ονόματι Icenvale, το οποίο είχε ένα μικρό θέμα με έναν Λευκό Δράκο(μην σας ψαρώνει το "λευκός", δεν είναι από τους καλούς) ο οποίος είχε φάει τον τελευταίο άρχοντα της περιοχής, μαζί με το σκήπτρο του, όπου χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει επίσημος διάδοχος... Dungeons, Dragons και λίγο πολιτικό παιχνίδι για ποικιλία! Καθόλου άσχημα για ξεκίνημα! 1 Frightful Presence(είπαμε, Δράκος), 1 wall of stone που έγινε παγάκια, και 3 sessions μετά, η περιπέτεια ολοκληρώθηκε με επιτυχία! Και με όλους τους χαρακτήρες ζωντανούς, αμέ!
Δυστηχώς όμως, για ακόμη μία φορά, οι υποχρεώσεις τους καθενός(και μερικοί "κομήτες") δεν μας άφησαν να προχωρήσουμε σε επόμενο. Για να δούμε όμως, τί μάθαμε από αυτό;
Το πόσο απλός ή πολύπλοκος είναι ένας χαρακτήρας δεν παίζει ρόλο στο αν κάποιος θα περάσει καλά με αυτόν.
Μην φοβάσαι να δοκιμάσεις νέα πράγματα και χαρακτήρες, μπορεί να εκπλαγείς με το αποτέλεσμα!
Όσο καλά δομημένα και καλογραμμένα και αν είναι κάποια πράγματα, κάπου θέλει και την δική σου πινελιά.
Επίσης, εκεί έβαλα σε ισχή διάφορες ιδέες και έμαθα πως να κάνω μία καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη περιγραφή μίας μάχης! Achievement Unlocked!
Περνάει καιρός, χαλαρώνουμε, παίζω σε διάφορες άλλες ιστορίες σαν παίκτης(αυτό είναι άλλο post) αλλά το μικρό ζιζάνιο που λέγαμε; Συνέχιζε να με τρώει. Ξεκίνησα λοιπόν και μάζευα ότι είχα μάθει τα τελευταία χρόνια, τόσο από ιστορίες που είχα τρέξει εγώ, όσο και από άλλους Αφηγητές, που είτε πήρα μέρος, είτε παρακολούθησα, είτε απλά συζητήσαμε. Νέο υλικό, νέα βιβλία, νέες ιδέες.
Μάλιστα τον Νοέμβριο του 2007, έρχεται ένα βιβλίο στα χέρια μου ως δώρο, το Complete Mage(Ευχαριστώ Μαρουάν!). Πολλές ωραίες ιδέες μέσα, το οποίο απλά πρόσθεσε στο ήδη υπάρχον υλικό που είχα, αν και στην πορεία κατέληξε να είναι η βάση για την καινούργια μου ιστορία.
Και πού να το τρέξω; Στο Ebberon? Πολύ ωραίος κόσμος, αλλά δεν τον ήξερα τόσο καλά ακόμη. Στο Faerun? Μπά, πολύ κορεσμένος κόσμος, και υπερβολικά πολλοί θεοί για τα γούστα μου.
Αποφασίζω λοιπόν να φτιάξω έναν δικό μου κόσμο, με επιρροές από πολλούς άλλους, αλλά δικός μου. Με την δική του ιστορία, με τους δικούς του χαρακτήρες, με το δικό του Πάνθεον... Όπα θεοί! Τί θα κάνω με τους Θεούς;;;; Πόσοι θα είναι; Τί θα είναι ο καθένας; Τί θα αντιπρωσοπεύουν; Τότε λοιπόν παίζαμε ένα σχετικά καινούργιο MMO, το Guild Wars. Σκεφτόμενος λοιπόν τί θα κάνω τελικά, πηγαίνοντας για ένα quest, βρίσκομαι μπροστά στο άγαλμα του Balthazar, θεού του πολέμου στο παιχνίδι. Αναλαμπή! Θα είναι λίγοι, 5, οχι οχι, 6 θεοί!
Καθώς είναι ένας κόσμος γεμάτος μαγεία, θα έχουμε σίγουρα έναν Θεό της Μαγείας! Και φυσικά έναν του Πολέμου! Ζωής και Θανάτου, κλασσικά. Της Φύσης. Και των Τεχνών.
Αν νομίζετε πως ήταν τόσο εύκολο και γρήγορο όσο αυτές οι 3 γραμμές, κάνετε μέγα λάθος! Δοκιμές, σκέψεις, ιδέες, τί δυνάμεις και δυνατότητες θα έχει ο καθένας, τί πιστούς, πως θα μοιάζουν, ποιό θα είναι το πρωτιμόμενο όπλο τους;;; Ω, ήταν πολύ πιό δύσκολο απ'ότι φαντάζεστε. Αλλά τελικά, to Guardian Pantheon(όπως θα γίνει πιο γνωτό μετά από μερικά χρόνια) ήταν πλέον έτοιμο.
Asenath, The Mother
Shamgar, The Battlelord
Akhan, The Arcanist
Melaina, The One Element
Livianna, The Artist
Ophir, The Keeper of the Dead
2nd Achievement Unlocked!
Μετά από πολύ σκέψη, πολύ προετοιμασία, πολύ γράψιμο ήρθε η ώρα.
Αρχές 2008. Οι πρώτοι χαρακτήρες είναι έτοιμοι. Sabin, the Death Priest. Jeremy "Unpredictable" Fury, the Ranger. Rodolfo De'Luvio, the Summoner. Dremord Darkbane, the Paladin of Shamgar και Myra, the Pirate.
Η Ιστορία ξεκίνησε ήρεμα, με τους πρώτους 4 να συναντιούνται ξανά όλοι μαζί μετά από 4 χρόνια. Επιβιβάζονται στο ψαρωκάικο ενός γερασμένου ψαρά, ο οποίος τους αφήνει με την σειρά του στο καράβι της Myra Longbreyd(sorry, Captain Myra Longbreyd). Για άλλη μία φορά, οι αποχωρήσεις άρχισαν από νωρίς, αλλά αυτή τη φορά δεν τα παράτησα! Η ιστορία θα συνεχιζόταν ότι και να γίνει!
Φεύγει η Sabin. Φεύγει και ο Rodolfo.
Μπήκε όμως η Melina. Έκανε ένα πέρασμα και ο Elbert Sharpspeech, ο περιπλανώμενος Βάρδος με τα πολλά μαχαίρια! Λέγοντας πέρασμα, μιλάμε για 2 sessions...
Μετά από λίγο φεύγει και ο Jeremy.
Στην πορεία βρίσκουν τον Conjurer Zalass Waylore Dragosani, καθώς και τον Phoetus Starlight, παλιό γνωστό του Dremord και Priest of Life.
Αυτή η ομάδα έμεινε για καιρό μαζί, πέρασαν πολλά, είδαν ακόμη περισσότερα, ανακάλυψαν πράγματα. Στην πορεία βρήκαν ξανά τον Rodolfo, μέχρι που τον έχασαν ξανά σε μία ενέδρα. Αλλά το ίδιο βράδυ έχασαν και τον Zalass, ο οποίος μαθήτευσε δίπλα σε έναν πανίσχυρο Μάγο.
Σε ένα από τα ταξίδια τους γνώρισαν τον Daren, Μάγο και διάδοχο του Βασιλείου των Ξωτικών. Αλλά οι απόψεις και τα πρωσοπικά της προβλήματα δεν συμβάδιζαν τόσο με την πορεία της ομάδας, έτσι η Melina αποχώρησε. Ο Zalass επέστρεψε κοντά τους, πιό ισχυρός. Σε μία πόλη στα δυτικά τους βρήκε ο Aramil, Βάρδος της πόλης.
Κάπου εδώ είναι που έρχεταί ένα αναγκαστικό διάλειμα, και αυτή την φορά φταίω εγώ. Επαγγελματικές υποχρεώσεις με πέρνουν μακριά από την Αθήνα, και φυσικά μακριά από την ολοκλήρωση της ιστορίας μου. Αλλά ταυτόχρονα, μου δίνετε ο χρόνος να κάτσω και να γράψω την συνέχεια της ιστορίας, να σκεφτώ πιθανά τέλη και εξελίξεις, κινήσεις των παικτών που δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, να φτιάξω τις λεπτομέρειες του κόσμου αλλά και τον χαρακτήρων μέσα σε αυτόν. Μέχρι που 2 χρόνια μετά γυρίζω πίσω.
Άνοιξη του 2010 στέλνω αυτό το μύνημα: "Λοιπόν καμάρια μου, επειδή πρέπει να ολοκληρωθεί η ιστορία, και μόνο τώρα θα είμαστε όλοι μας εδώ, περιμένω να κανονίσουμε μέρα και ώρα. Δεν θα είναι πολύ μεγάλο session, αλλά καλού κακού μην κανονίστε κάτι την επόμενη μέρα."
Ξαναβρέθηκαν όλοι μαζί μετά από πολύ καιρό λοιπόν, όταν ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο τους εχθρό που τους κυνηγούσε. Η Melina επέστρεψε, με τις ευλογίες του Ophir, ο Rodolfo ανανεωμένος και έτοιμος για μάχη. Και εκεί ήταν που συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τον Elvin Harenyonen, έναν ιχνηλάτη ο οποίος είχε μεγαλώσει με τα Ξωτικά, αν και ο ίδιος ήταν άνθρωπος.
Από την μάχη αυτή βγήκαν νικητές. Θριάμβευσαν ενάντια σε αυτό το κακό, αλλά κάτι στον ορίζοντα ακόμη ύφαινε τα επόμενα σχέδια του. Και εκεί ήταν που οι Θεοί χάθηκαν.
Ξανάχτισαν ότι γκρεμίστηκε, κτίρια, συμμαχίες, σχέσεις. Ο καθένας πήρε τον δρόμο του, κάποιοι μάλιστα ακουλούθησαν κοινή πορεία. Μέχρι που μετά από λίγους μήνες(και 2 χρόνια in-game) ήρθε η στιγμή να συνεχιστεί η ιστορία. Γιατί μπορεί να νίκησαν, αλλά οι Θεοί παρέμεναν απώντες.
Εκεί είναι που γνωρίζουν και τον Jason Grey, ένα μυστήριο άτομο με παράξενο εξοπλισμό και γνώσεις, ενώ έχουν ήδη αποχωρήσει οι Daren, Rodolfo και Aramil. Αρκετά αργότερα γνωρίζουν και τον Bellrock Rockbraker, έναν σημαδεμένο Νάνο μοναχό, ο οποίος έψαχνε κάποιον κληρικό για να του γιατρέψει τις μονιμές πληγές του. Καλώς η κακώς, δεν έμεινε πολύ με την ομάδα, καθώς δεν συμφωνούσαν με τον τρόπο...λειτουργείας, ενώ λίγο αργότερα αποχώρησε και ο Elvin.
Λίγο ακιρό μετά συναντούν την Elanor Wade, Priest of Knowledge, η οποία προσπαθούσε να επανενωθεί με την χαμένη της οικογένεια. Η ομάδα κρατάει την παρούσα σύσταση μέχρι τέλους.
 |
| Phoetus, Jason, Dremord, Zalass, Melina, Elanor |
Κάπου εδώ είναι που ξεκινάμε μία μικρή ιδέα που έπεσε στο τραπέζι. Το να κάνουν οι παρώντες παίκτες μου Αφηγητές σε μικρότερους χαρακτήρες.
"Ας τα ονομάσουμε Campaign Bites." Είπε ο Σταύρος(Dremord) και εγώ χαμογέλασα. Κοίτα να δείς που όλο και κάτι μένει...
Έτσι λοιπόν γνωρίσαμε τον Logan, την Krislin, την Layla, τον Calimancil, τον Erian, τον Devenmor, τον Therion και τον Chemosh.
Μέχρι που τα Χριστούγεννα του 2012, καταφέρνουν και κάνουν μία κίνηση Ρουά-Ματ και είναι έτοιμοι για να δώσουν ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.
"Έχετε έναν μήνα μπροστά σας για να προετοιμαστείτε σωστά, και για να φτιάξω την μεγάλη μάχη. In-game έχετε μόλις 10 ώρες. Τα λέμε του χρόνου."
"The time has come. This is when all will be decided. You are all needed, every weapon, every spell. Get ready."
Και με το παραπάνω μύνημα αναρτημένο στο event, ενημέρωσα όλους όσους έχουν περάσει από τον κόσμο της Eldania, πως μπορούν να παρεβρεθούν στο τελευταίο αυτό session.
26 Ιανουαρίου 2013, ώρα 15:00. Έχω ετοιμάσει τις μάχες, τους χαρακτήρες, την εξέλιξη της ιστορίας μαζί με τις διαφορετικές εκδοχές, έχω κλείσει 3 δωμάτια στο Πανδοχείο και είμαι έτοιμος. Τους μαζεύω όλους. Βλέπω μπροστά μου 14 παίκτες. Ναι, το ήξερα πόσοι θα είναι, αλλά το να τους έχεις μπροστά σου ξαφνικά, είναι κάπως. Λέω 2 πράγματα και φεύγω για την έκτακτη πρόβα που έσκασε στο θέατρο. 1 ώρα μετά είμαι πίσω. Οι βοηθητικοί μου Αφηγητές(Μαρουάν και Γιώργος) έχουν έρθεί ήδη και ετοιμάζουν τα δωμάτια τους.
Τους κάνω μία, όσο γίνεται, σύντομη ενημέρωση και ξεκινάμε.
Βαθιά ανάσα, συγκεντρώνουμε τις σκέψεις και μπαίνουμε στο δωμάτιο.
11 ώρες μετά, το session έχει ολοκληρωθεί. Και μάλιστα χωρίς να πιώ καφέ!
3rd Achievement Unlocked!
 |
| Από αριστερά Jason, Calimancil, Dremord, Phoetus, Elvin, Zalass, Erian, GM, Melina, Myrra, Elanor, Βοηθητικός GM 1, Βοηθητικός GM 2, Logan και κάτω Devenmor, Krislin, Layla. |
Η ιστορία των παικτών μου έκλεισε, ο κόσμος σώθηκε. Ακούω συγχαρητήρια από παντού, αλλά στο μυαλό μου υπάρχει μία σκέψη.
"Τελείωσε..."
Ένοιωθα σαν να έβλεπα το παιδί μου, το οποίο μεγάλωσε, και να αναρωτιέμαι "πότε πέρασαν τα χρόνια;;;".
Αυτή η σκέψη μου τριβελίζει το μυαλό για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, αλλά όχι. Θα ηρεμήσεις, θα βάλεις το μυαλό σου κάτω και θα συνεχίσεις. Το έχεις φτιάξει, το έχεις στήσει, είναι έτοιμο. Καιρός για τους επόμενους.
Εν έτη 2013 λοιπόν, τρέχω ακόμη μία ιστορία. Καινούργιοι χαρακτήρες αλλά ο ίδιος κόσμος. Νέες δολοπλοκίες, νέες έρευνες. Για να δούμε πως θα πάει και αυτό.
Το συμπέρασμα των τελευταίων 10 χρόνων; Πως έμαθα πολλά, και έχω να μάθω ακόμη περισσότερα. Αλλά τουλάχιστον, κάποια από αυτά τα μαθαίνω κι εγώ σε άλλους. Άλλωστε πάντα κάποιος πρέπει να συνεχίζει την κληρονομία μας, σωστά;
