Απλά, μία ιστορία

"-Πραγματικά, δεν θεωρώ πως η ιστορία για την οποία ακούσατε ήταν κάτι ιδιαίτερο. Υπάρχουν πολλοί ακόμη εκεί έξω που μπορούν να σας πούν ιστορίες από πολέμους, επικές μάχες, κυνήγι τεράτων...
-Κάνε μας έστω την χάρη να μας πείς τί αφορούσε. Έχουμε ακούσει για την ιστορία αυτή, αλλά ποτέ την ίδια την ιστορία.
-Έστω. Αφορά για μία κοπέλα κοπέλα που είχα γνωρίσει στην πατρίδα μου, προτού ξεσπάσει ο πόλεμος.
Τα αμυγδαλωτά της μάτια, σαν δύο λίμνες που καθρέφτιζαν τον καταγάλανο ουρανό.
Το χαμόγελο της πλατύ και γεμάτο χαρά, ικανό να κάνει ακόμη και τον μεγαλύτερο στρατηγό να παύσει την έφοδο του στρατού του.
Τα μακριά, μαύρα μαλλιά της, να πέφτουν γύρω από το λεπτό της πρόσωπο, σαν να ντρέπονται να το κρύψουν.
Τα λεπτεπύλεπτα χέρια της να ρέουν μέσα από μαλλιά της, σαν να περνάνε μέσα από τα δροσερά νερά ενός ποταμού.
Τα πόδια της να πατάνε στις πλάκες της πλατείας σαν να αιωρείτε, γεμάτη ενέργεια για τις νέες εμπειρίες που την περιμένουν σήμερα.
Τα μυτερά αυτιά της με τα σκουλαρίκια, να τραβάνε κάθε ήχο, κάθε μελωδία, κάθε τραγούδι.
Το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει με κάθε ανάσα, σαν να παίρνει κάθε φορά για πρώτη φορά.
Η λεπτή της μύτη να ενθουσιάζεται με κάθε νέα μυρωδιά, σαν κάθε μπαχαρικό, λουλούδι ή ποτό να λέει την δική του ιστορία από έναν άλλο κόσμο.

Και όλα αυτά σταμάτησαν όταν δεν πρόλαβα να την σώσω. Όταν οι φρουροί μπήκαν στο σπίτι της. 'Οταν την βρήκα να κοίτεται νεκρή στο πάτωμα, με τα πόδια της να μην χορεύουν πλέον, τα μάτια της να μην λάμπουν..."

Όλοι έχουν μία ιστορία να πούν, όσο μικρή ή ασύμαντη και αν μοιάζει. Ακόμη και αν δεν μπορείς να της δώσεις λόγο ή ρυθμό, πάντα θα υπάρχει κάποιος που μπορεί να σε βοηθήσει.

                                                                                        - Άγνωστος, City of Hewett

Η λεπτομέρεια είναι το πάν.

Πάντα μου άρεσαν βιβλία, σειρές και ταινίες με θέματα το Φανταστικό(Forgotten Realms, Άρχοντας των Δαχτιλιδιών) αλλά και Επιστημονικής Φαντασίας(Star Trek, Star Wars).
Όπως ίσως να έχετε βιώσει και κάποιοι από εσάς, έτσι κι εγώ κατα διαστήματα έχω βρεθεί σε κάποια συζήτηση/διαφωνία για κάποια λεπτομέρεια η οποία είτε δεν αναλύεται από τους δημιουργούς, είτε υπάρχουν τόσες διαφορετικές εκδοχές, που ο καθένας έχει την δική του άποψη (ή και πολλές).

Έπιασα τον εαυτό μου λοιπόν, να προσπαθεί να κατανοήσει όρους για διαστημικό ταξίδι όπως Warp travel(Star Trek), F.T.L.(Faster Than Light) travel, Hyperspace(Star Wars), Worm-hole gate κλπ, που κατα διαστήματα έχουν εμφανιστεί στα παραπάνω μέσα. Για να ξεκαθαρίσω κάτι, πρίν ξεκινήσει το δούλεμα. Δεν προσπαθώ να κατανοήσω το πώς αυτό θα ήταν εφικτό(αν και σύμφωνα με επιστήμονες στην Κβαντική Μηχανική, είναι εφικτό, αλλά όχι ακόμη) με υπολογισμούς, φόρμουλες και πίνακες επι πινάκων για να να δώ πως μπορούμε να σπάσουμε μερικούς νόμους της Φυσικής ώστε να το καταφέρουμε, όχι όχι.

Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά βασισμένο στην ιστορία του θέματος, στο πώς θα το κατανοούσε και τί θα αφορούσε έναν απλό άνθρωπο που θα βρισκόταν σε μία τέτοια στιγμή, χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζει τις επιστημονικές λεπτομέρειες πίσω από αυτό.

Παράδειγμα, η τεχνολογία που χρησιμοποιεί το σκάφος, επιρεάζει μόνο το σκάφος;
Σίγουρα όχι, καθώς μεταφέρονται και τα άτομα αλλά και τα πράγματα που βρίσκονται μέσα σε αυτό.
Πρέπει όμως να το αγγίζεις; Επηρεάζει τον σκελετό του σκάφους ή όλο το κήτος του; Η τεχνολογία που χρησιμοποιείτε, δημιουργεί και κάποιο πεδίο γύρω από το σκάφος; Κάποιος ο οποίος θα βρισκόταν έξω από αυτό, με μία στολή, θα μεταφορόταν το ίδιο ασφαλής; Τί γίνετε αν είναι έξω από το σκάφος, σε απόσταση 1 μέτρου; 2, 3, 10, 20 μέτρων;;;

Στην Anime σειρά Robotech του 80' το Super Dimension Fortress(ήταν Anime του 80', μην περιμένετε προτοτυπείες στα ονόματα) γνωστότερο ώς SDF-1 έκανε ένα άλμα στην άκρη του Πλανητικού μας συστήματος, πέρνωντας όμως μαζί του και την πόλη που βρισκόταν από κάτω, καθώς δημιουργούσε μία "φούσκα" γύρω από το σκάφος.

Αν το ταξίδι αφορά Worm-holes(σκουληκότρυπες) τότε είναι σαν να μπαίνεις σε μία διαστημική λεωφόρο, σωστά; Περίπου, καθώς ο κάθε συγγραφέας ή σεναριογράφος μπορεί να έχει δικούς του κανόνες για την φύση αυτών. Μπορεί να είναι ασφαλες το ταξίδι εκεί μέσα, όπως μέσα από το μάτι ενός κυκλώνα, αλλά μπορεί να λούζετε σε τέτοιο βαθμό από ακτινοβολία ώστε οτιδήποτε δεν είναι προστατευμένο μέσα σε ειδικά κατασκευασμένα σκάφη, να γίνεται σκόνη.

Στην περίπτωση του Υπερδιαστήματος, υπάρχουν άλλοι που λένε πως μπαίνεις σε κάτι σαν "παράδρομο" του γνωστού μας διαστήματος, ενώ άλλοι απλά χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό όνομα για το F.T.L.

Στην σειρά Stargate:Atlantis, ένας πιλότος κολλάει το μαχητικό του σε ένα μεγαλύτερο σκάφος, καταφέρνοντας έτσι να φύγει μαζί του στο Υπερδιάστημα, ώστε να μπορέσει να κάνει μία αιφνίδια επίθεση. Το ερώτημα του αργότερα ήταν αν θα ήταν ασφαλές να κλείσει τις μαγνητικές κλειδαριές και να ελευθερωθεί, καθώς δεν είχε ακούσει την αντίστοιχη κουβέντα που είχαν 2 επιστήμονες στην καντίνα(θα πρέπει να ήταν πολύ καλό το σάντουιτς)!

 Αλλά πως λειτουργεί όσων αφορά το πλήρωμα; Απλά μπαίνουν και βγαίνουν όπου και όποτε θέλουν; Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται κάποιου είδους χαρτογράφηση, ώστε "Να μην καταλήξουμε μέσα σε κάποιον ήλιο". Άρα το ταξίδι στην ουσία δεν είναι μία ευθεία, αλλά μία σειρά από πολλές μικρότερες διαδρομές οι οποίες αποφεύγουν επικίνδυνα σημεία, και οι οποίες εκτελούνται αυτομάτως από τον υπολογιστή του σκάφους, χωρίς αυτές οι αλλαγές να γίνονται αντιληπτές από το πλήρωμα.

Τα ταξίδια αυτά επηρεάζονται από μαγνητικά πεδία; Αν ναι σε ποιό βαθμό; Αρκεί το μαγνητικό πεδίο ενός πλανήτη ή φεγγαριού, ή μόνο η βαρύτητα που προέρχεται από έναν ήλιο μπορεί να το επηρρεάσει; Σε αυτή την περίπτωση πως θα ήταν δυνατόν ένα ταξίδι κοντά σε έναν πλανήτη, ή ακόμη και μέσα σε ένα ηλιακό σύστημα. Αν εγώ, ο μεγάλος κακός της ιστορίας, γνωρίζω την διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι ήρωες της ιστορίας, και κατασκευάσω ένα τεράστιο ηλεκτρομαγνήτη στην πορεία αυτής της διαδρομής, θα τους επηρέαζε;

Πολλές από αυτές τις απορίες λύνονται απλά με το να γράφουν πως "Ο υπολογιστής πλοήγησης τρέχει πάνω σε ειδικό λογισμικό, το οποίο μετράει και υπολογίζει όλα τα παραπάνω." και από μένα θα ήταν αποδεκτό. Όμως όλα αυτά το ερωτήματα έρχονται και σου χτυπάνε την πόρτα όταν κάτι ΔΕΝ πάει όπως θα έπρεπε, π.χ. όταν ο υπολογιστής υποστεί μία βλάβη, ή όταν η ρυπή από ένα εχθρικό σκάφος προκαλέσει ζημιά στον κινητήρα του σκάφους!

Παραμένεις μέσα; Σε πετάει ξανά στις κανονικές ταχύτητες/διάστημα; Τι επιπτώσεις θα έχει μία τέτοια επιβράδυνση; Τί επιπτώσεις θα έχει μία τέτοια επιβράδυνση στο διάστημα, όπου δεν υπάρχει τριβή;

Αυτές και πολλές άλλες απορίες μου τριβελίζουν το μυαλό αρκετές φορές, σε αρκετές περιπτώσεις.
Και όχι μονο για διαστημικά ταξίδια! Για διάφορα θέματα του πως λειτουργουν και ποιοι "κανόνες" διέπουν εναν φανταστικό κοσμο.

Όλοι ξέρουν πως για να τελειώσει ένας αγώνας Κουίντιτς θα πρεπει να πιάσεις εκείνη την φτερωτή μπαλιτσα (δεν θυμαμαι πως λέγεται) αν και όταν ο Χάρρυ Πόττερ την κατάπιε, έγινε αποδεκτό.

Μονον ένας απόγονος του Ισίλντουρ μπορεί να στεφθεί Βασιλιάς της Γκόντορ. Ακόμη και ο Ντένεθορ, που αποφασίζει να αναλάβει την εξουσία, ανακοινώνει πως δεν χρειάζονται Βασιλια, αντί να ανακηρύξει τον εαυτό του Βασιλια.

Είναι αυτές οι λεπτομέρειες που κάνουν εναν κοσμο να μοιάζει πραγματικός, και να καταφέρνει να σε απορροφήσει με τις ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα σε αυτον. Και ειδικα όταν μιλάμε για εναν κοσμο με παίκτες μέσα, όπως είναι στην περιπτωση μου, αυτές οι μικρες , ασήμαντες λεπτομέρειες θα βρεθούν κάτω απο το μικροσκόπιο αρκετά συχνα...

Εγώ τι φταιω;;;

"Μωρο μου;"
"Ελα μου."
"Τι ελα μου;"
"Ειπες μωρο μου."
"Ναι;"
"Ναι! Τι ήθελες;"
"Δεν θυμάμαι. "
"Τι ήθελες;"
"Όχι, οτι το είπα..."

Και μετα φταιω εγώ που πεφτω στα βαριά...

Have you woken up?

"We wake up. No, that's not right.

We live? No, that's not right either.

We are given birth. Yeap, that's it!

We are given birth. We need help to even start living. We need help to take our first breath.

And then, we need help to start walking. Start talking. We are children, young-lings, little boys and girls, incapable of doing their own thinking.

Selecting their own religion.

Choose their way of thinking.

Making decisions, that will change our lives, or even, the lives of others!

Or are we?

You see, the one true fact about life, is not that it's a circle.

It's not a bitch.

No, it's not money, love, adrenaline rush.

It's not cool mojitos in a beach in Bora-Bora either!

It's a school. The only school we all get to join, and the only one we all get to check out from.

Everyone you meet is a tutor, and like it or not, they all get to teach you something. How to talk, how to walk, how to breath, how to drive, how to fight, how to love, how to read, write, run, play, act, pilot, fix, break, survive...

Survive. Survival of the fittest some say. Well, who is the judge of that? I mean, you see brilliant people that die. I'm guessing their not fit. Or leaders! Not fit either, huh? Well, i'm guessing the strong in body, right? Nope, still wrong.

You see, none of the above is "the fittest". You don't survive by being any of the above, alone. You get to survive when you learn to play the game. When you take a look behind the glass, under the hood. When you see how it all works, how the game mechanics are running.

That is when you survive. It's not God, or any other deity or power, that whispers in your ear. It's you.

Name it subconscious, soul, instinct, whatever you like.

It. Is. You.

And this is why you need to take care of your self, first and foremost. Trust you, listen to you. Even when you are wrong, get to learn from those mistakes. It's not madness when you're "talking to your self". It's madness when you don't listen back. So you need to move on and don't break. Cause if you break your self, then you break your God, soul, etc.

This is when you have lost, and you are no longer fit.

So, the questions remains.

Have you woken up?

Ο άντρας ο σωστός!

Ο άντρας ο σωστός πλένει τα πιάτα χωρίς γάντια!

Ο άντρας ο σωστός βάζει σκούπα και μετά τις 22:00!

Ο άντρας ο σωστός απλώνει την μπουγάδα έξω και τον χειμώνα!

Ο άντρας ο σωστός διαλέγει μόνος του τα μπαχαρικά όταν μαγειρεύει!

Ο άντρας ο σωστός ξεσκονίζει και πάνω από τα βιβλία!

Ο άντρας ο σωστός βγάζει το μεικ-απ ΚΑΙ με μαντηλάκια με οινόπνευμα!

Ο άντρας ο σωστός αερίζει και με μείον βαθμούς κελσίου!

Ο άντρας ο σωστός χρησιμοποιεί ΜΟΝΟ χλωρίνη!

Ο άντρας ο σωστός κάνει τσάκιση ΚΑΙ στα σεντόνια!

Ο άντρας ο σωστός βάζει φαγητό στην γάτα 1 φορά την ημέρα!

Ο άντρας ο σωστός πάει και πέρνει γάτα πρώτα!

Ο άντρας ο σωστός κάνει παρκέ ΜΕ τα παπούτσια!

Ο άντρας ο σωστός δεν μαγειρεύει ΠΟΤΕ με ποδιά!

Ο άντρας ο σωστός τρώει το ψωμί ακόμη και μπαγιάτικο!

Ο άντρας ο σωστός αφαιρεί τα λίπη χωρίς Φέρι! Και συμφέρει!

Ο άντρας ο σωστός όταν βράζει μακαρόνια κρατάει μόνο ΕΝΑΝ πυροσβεστήρα!

Ο άντρας ο σωστός όταν πληρώνει τα κοινόχρηστα αφήνει και μπουρμπουάρ!

Άντε, πάλι έβγαλα την αντρίλλα από μέσα μου να ξεθυμάνει!

Stages of personal brain damage.

Although i wanted to have a number up in that title, i just decided to leave it like this, since i'm writing this post one sentence at a time. Let's do this.

Stage 1: Inspiration.

In contrast to popular belief, inspiration is just a small part of the whole process. It usually lasts for a few minutes, at most, but this is the first step to a completed idea. This is when your sensors get something from your environment that triggers your brain. Something you smelt or felt, someone you saw, a conversation that just took place, it can be anything or anyone.

This is when you fingers itch, you start looking for a piece of paper and something to write or draw with. This is the moment of true inspiration.

Stage 2: Idea. After the moment of inspiration, comes the time that you seat down take a look at the scrambled letters and drawings from last night/week/month. This is when you look at it with a clearer mind, and you try to bring yourself back to the moment that triggered all that. You see that this part is nothing but lame, while that part is actually pretty good. While that other part might just do the trick!

This is when you start getting a more complete look at things, add and subtract from your inspiration, and it's more like the story you want to tell.

Stage 3: Brainstorming. Oh, that's a nasty part! It usually doesn't last more than a month or so, but then again, there are always exceptions. It's when you start thinking of the idea, advancing it, rethinking and remodeling it, with everything new you encounter.

Common symptoms are excessive writing and talking, usually with some(or a lot) of stutter when you talk about this idea. It's when you are overwhelmed with ideas, you brain is surging with new things to add, to change, to do!

Stage 4: Completion. I think it's time to seat down(yes, again!) and write all of that, with a more comprehensive way than before. Try out COMPLETE SENTENCES for change! Start putting all these in some order(even a chaotic one, as long as you get it) and start making some calls.

Bonus Stage. The Final Draft. The moment of truth. The part where you take a deep breath, and get ready to actually introduce your idea to others, not for more ideas to add, but as a completed work.

Whether they like it or not, will determine one thing. Either it was the wrong idea, or the wrong audience.

Stage 5: Repeat. What, did you really think that was it? No, no my friend. Trust me, a mind that is able to get inspired once, will do so again. And again. And yes, again. So, take that block and start writing!

See you back in Stage 1!

;-)

Game Mastering tips(Ας βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου)

Πριν λίγες μέρες, ψάχνοντας για character generators σε διάφορα sites, έπεσα πάνω σε ένα ενδιαφέρον άρθρο. "5 lessons for DMs from the LOST series bible" Εν συντομία, πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το κείμενο το οποίο εξηγούσε τις σκέψεις και τις προσδοκίες του J.J.Abrams για την σειρά, κυρίως για να πάρουν μία ιδέα οι παραγωγοί και το κανάλι. Μπορεί όλοι να μην συμφωνείτε με την αξία της σειράς, ή με το τέλος της(όπως εγώ) αλλά είχε όντως κάποια ενδιαφέροντα κομμάτια.

Αλλά το άρθρο είναι εκεί, όποιος θέλει το διαβάζει. Εδώ ήρθαμε για άλλο λόγο, νομίζω; Για να ξεκινήσουμε λοιπόν! Παρακάτω θα δώσω μερικά tips για Game Masters εκεί έξω. Δεν έχει να κάνει με κανόνες και νούμερα, αλλά με όλα τα άλλα.

1. Γράφε. Ότι σου έρθει, όποτε μπορείς. Όπως συνηθίζω να λέω "Η έμπνευση είναι κάτι που δεν ξέρεις ποτέ πως και που θα σου έρθει" και γι'αυτό πλέον κυκλοφορώ με ένα μικρό μπλοκάκι πάντα πάνω μου. Δεν χρειάζεστε απαραίτητα τετράδια, βιβλία κλπ, ένα απλό μπλοκάκι των 50 σελίδων. Μικρό, λεπτό, χωράει σε τσέπες, τσαντάκια μέσης, γυναικείες τσάντες(το ακουμπάς και πάνω στο πιάνο), βάζεις και ένα στυλό ή ένα μολύβι μαζί και είσαι έτοιμος! Η ιδέα για μία καλή ιστορία, ένα χαρακτήρα, μία μάχη, μία σκηνή την οποία θα παρακολουθήσουν οι παίκτες σου να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια τους, όλα αυτά δεν χρειάζονται λεπτομέρειες, αλλά αν δεν γράψεις κάτι, οτιδήποτε, εκείνη την στιγμή, όταν θα είσαι σπίτι θα το έχεις ξεχάσει.
   Ακόμη και άκυρα πράγματα να είναι, να έγραψες κάτι που σου φαίνεται γελοίο ή άσχετο, μην το πετάξεις. Όταν βρεις χρόνο, κάτσε, διάβασε το ξανά, και δες τι μπορείς να σώσεις από αυτό, και αν αλλάζοντας μερικές λεπτομέρειες μπορεί να βγει κάτι καλό.
2. Η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: "Μπαίνετε στο πανδοχείο, κάθεστε και παραγγέλνετε μπύρα και φαγητό. Σας σερβίρει μία νεαρή κοπέλα που την πειράζουν οι υπόλοιποι θαμώνες." Οκ, δεν είναι άσχημο. Αλλά για να δούμε πως μπορούμε να το φτιάξουμε λίγο... "Μπαίνετε στο πανδοχείο. Με το που ανοίγει η πόρτα, μαζί σας μπαίνει ένα κύμα αέρα μαζί με αρκετό χιόνι. Αριστερά και δεξιά σας βλέπετε πολύ κόσμο διαφόρων φυλών, να συζητάνε δυνατά, σαν να προσπαθούν να διώξουν το κρύο με τις φωνές τους. Στο βάθος δεξιά καίει ένα μεγάλο τζάκι, ενώ μικρότερες εστίες υπάρχουν διάσπαρτες στις υπόλοιπες γωνίες του μαγαζιού. Ο χώρος μυρίζει μαγειρευτό ψάρι, ακόμη και πάνω από την μπόχα των υπόλοιπων 60 ατόμων εκεί μέσα. Βρίσκετε ένα μικρό τραπέζι να καθίσετε, και βγάζετε τα βρεγμένα παλτά σας να στεγνώσουν. Η κοπέλα που έρχεται να σας πάρει παραγγελία είναι νεαρή, ίσως μικρότερη από 20 χρονών, με λεπτά χαρακτηριστικά και ένα πλατύ χαμόγελο. Τα μαύρα μαλλιά της κάνουν αντίθεση με τα γαλάζια μάτια της, χαρακτηριστικό το οποίο μοιράζεται με τον πανδοχέα, και δεν αφήνει αμφιβολίες για την συγγένεια τους."
   Αυτή η περιγραφή δεν παίρνει πάνω από 2 λεπτά. Είναι αρκετά λεπτομερείς(μπορεί να γίνει και περισσότερο) αλλά 1ον, θέτει μία πολύ ωραία σκηνή, και αρκετά πιο εύκολη να την φέρουν στο μυαλό τους οι παίκτες, και επίσης δεν αφήνει χώρο για απορίες που απλά θα καθηστερήσουν το παιχνίδι(Πόσα άτομα είναι μέσα; Τζάκι υπάρχει; Ο πανδοχέας πως είναι; Τι καλό έχουμε σήμερα;) Επίσης, αν η περιγραφή είναι καλή και σωστή, μπορεί να κινήσει την περιέργεια και στους παίκτες ώστε να κάνουν τις σωστές, ή πιο ενδιαφέρουσες, ερωτήσεις!
   Μην φοβάστε μεγάλες και μακροσκελείς περιγραφές, εφόσον είναι αρκετά λεπτομερείς, αλλά έχουν και νόημα, καθώς θα δώσει και χρόνο στους παίκτες να κρατήσουν και σημειώσεις αν θέλουν.
3. Να είστε ανοιχτοί σε ιδέες και σε αλλαγές. Ένα σενάριο ή μία ιστορία που έχει γραφτεί από την αρχή μέχρι το τέλος, ακριβώς πως θα γίνουν οι συναντήσεις, ποιος χαρακτήρας θα πει τι, τί μάχες θα αντιμετωπίσουν οι χαρακτήρες, και φυσικά, το πως θα τελειώσει είναι πολύ ωραία καθώς μπορείτε να τα οργανώσετε όλα, και να είστε έτοιμοι.
   Μέχρι να πει κάποιος "Μα γιατί να τον ακολουθήσουμε στην σπηλιά; Μου βρομάει παγίδα. Εγώ λέω να του στήσουμε ενέδρα και να περιμένουμε να βγει, όταν θα νομίζει πως μας ξέφυγε."
   Το γραμμικό σενάριο βρομάει από μακριά και δεν αρέσει σε κανέναν, κυρίως γιατί νοιώθει πως απλά παίζει έναν ρόλο σαν να τους έχεις δώσει το σενάριο να το διαβάζουν. Οι παίκτες θέλουν να νοιώθουν πως αυτά που κάνουν και λένε έχουν κάποιον αντίκτυπο και κάποιο αποτέλεσμα στον κόσμο γύρω τους, καλό ή κακό, μικρό ή μεγάλο.
   Γνώμη μου; Έχε την ιστορία στο μυαλό σου, τρέχε τον κόσμο γύρω τους, και άσε τους να φάνε τα μούτρα τους. Παίξε με τα γεγονότα που θα προκαλέσουν, εκμεταλλεύσου εκείνον τον χαρακτήρα που έσωσαν στην τελευταία τους περιπέτεια. Θα μπορούσε να είναι ο εγκέφαλος πίσω από την περιπέτεια, μπορεί να ήταν βαλτός από κάποιον μεγάλο άρχοντα για να τους δοκιμάσει ή μπορεί να ήταν ένας οικογενειάρχης που θα τους προσφέρει στέγη και ένα πιάτο φαγητό όταν το χρειαστούν. Μπορεί να τους ψάξει και να τους ζητήσει βοήθεια όταν θα έχει κάποιο πρόβλημα. Οι επιλογές είναι πολλές, και για κάθε μία που δίνεις στους παίκτες σου, 3 ανοίγονται για εσένα!
4. Διάλεξε πως θα γράψεις την ιστορία σου. Όχι, όχι, δεν αναφέρομαι στο αν θα είναι με μολύβι, με στυλό ή στον υπολογιστή, εξυπνάκια. Αναφέρομαι στο αν θα είναι από μέσα προς τα έξω ή από έξω προς τα μέσα. Τί σημαίνει αυτό; Ας πάρουμε(ξανά) ένα παράδειγμα: Από μέσα προς τα έξω. Η ιστορία βασίζεται σε ένα αντικείμενο, πρόσωπο ή γεγονός το οποίο θέλεις να έχει η ιστορία. Και μετά φτιάχνεις τις λεπτομέρειες γύρω από αυτό. Ποιος το έχει αυτό το αντικείμενο, τι δυνάμεις έχει, ποιος το έφτιαξε αρχικά; Σε ποια περιοχή βρίσκεται; Είναι κάποιος τοπικός άρχοντας ή ένας απομονωμένος ερημίτης αυτός που το έχει ή το έφτιαξε; Οι χαρακτήρες πρέπει να το βρουν ή να το κρύψουν;
   Και ας δούμε το παράδειγμα μίας ιστορίας από έξω προς τα μέσα: Ο κόσμος βρίσκεται εν καιρό ειρήνης. Μετά από την ανακωχή που υπέγραψαν τα 5 βασίλεια, ύστερα από την μεγάλη μάχη. Στην οποία χάθηκε, μεταξύ άλλων, το στέμμα του νεκρού βασιλιά. Αλλά χωρίς αυτό δεν μπορεί να στεφθεί ο κληρονόμος του, ο οποίος είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει την ανακωχή, με έναν εμφύλιο πόλεμο, μόνο και μόνο για να καταλάβει την εξουσία που δικαιωματικά του ανήκει, με την βία. Αποστολή τον χαρακτήρων είναι να βρουν ποιος πήρε το στέμμα, γιατί, και να το επιστρέψουν όσο ακόμη υπάρχει ακόμη χώρα για να επιστρέψουν.
   
   Θέλω να πιστεύω πως ήταν δύο αξιοπρεπή παραδείγματα.(Τα έγραφα όπως τα σκεφτόμουν, δείξτε κατανόηση)
5. Να είστε ετοιμόλογοι. Όπως κι αν διαλέξεις να γράψεις ή να τρέξεις την ιστορία σου, ποτέ δεν μπορείς να τα έχεις όλα έτοιμα. ΠΟΤΈ! Ακόμη κι αν έχεις σκεφτεί 5 διαφορετικές εκδοχές για την κίνηση που θα κάνουν οι παίκτες σου, μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως, καθώς κάποιος σκέφτηκε την 6η! Εκεί τι κάνεις; Ηρεμείς, το σκέφτεσαι λίγο καθαρά, και παίζεις με ότι στοιχεία έχεις, ακόμη και δημιουργώντας κάποια εκεί που δεν υπήρχαν. Εφόσον δεν το πρόσεξαν ποτέ, είστε όλοι καλά. Αλλά πάντα φροντίζουμε να υπάρχει μία, σχετική έστω, συνοχή, να βγάζουν νόημα.
6. Σημειώσεις. Προσπαθεί κάποιος να θυμηθεί πότε συνάντησαν έναν χαρακτήρα. Ακόμη κι αν οι παίκτες δεν κρατάνε σημειώσεις ή δεν θυμούνται, εσύ θα πρέπει. Γιατί αν δεν θυμάσαι και απλά το βγάλεις απ'το μυαλό σου, ενώ κάποιος παίκτης το έχει γραμμένο και το βρει τελευταία στιγμή, απλά θα δημιουργηθεί χάος, διαφωνία, και φυσικά, θα πάει το session πίσω.
7. Poker face. Καθαρό, ξερό, poker face. Μην κάνεις γκριμάτσες, μην χαμογελάς όταν τους στέλνεις στην παγίδα, μην αγανακτείς και ξεφυσάς όταν προσπεράσουν τον χαρακτήρα που με τόσο κόπο έφτιαχνες χθες βράδυ. Αυτό έχει 2 θετικά. 1ον, δεν τους δίνεις καμία πληροφορία για το τί τους περιμένει. 2ον, όταν θα έρθει η ώρα να παίξεις έναν NPC, είτε αυτός είναι ο μεγάλος κακός είτε ο γερασμένος εμποράκος, θα καταλάβουν την διαφορά ανάμεσα στο "Μιλάω και περιγράφω" και στο "Παίζω έναν χαρακτήρα".
8. Μουσική. Δεν είναι ανάγκη να είναι το επικότερο κομμάτι όλων των εποχών που θα παίζει σε loop. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταντήσει εκνευριστικό και θα σου πουν να το κλείσεις. Στην χειρότερη, θα είναι συνεχώς στην τσίτα και θα κουραστούν. Θέλεις ποικιλία, και αρκετά κομμάτια που θα παίζουν σαν χαλί. Να είναι χαμηλά, ίσα ίσα να γαργαλάει το αυτί. Έτσι όταν θα βάλεις το επικό κομμάτι πριν την μάχη ή το σκοτεινό όταν θα κατέβουν στους υπονόμους, θα νιώσουν την διαφορά στο πετσί τους.
9. Μάθε πως λειτουργεί ο κόσμος στον οποίο παίζεις. Η μαγεία και η τεχνολογία μέσα σε αυτόν. Τις φυλές και τις ιδιαιτερότητες που έχει η κάθε μία. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας, ούτε να κάνεις διατριβή στην ανθρωπολογία. Αλλά βοηθάει να ξέρεις πως ο FTL(Faster Than Light) κινητήρας του σκάφους των χαρακτήρων δημιουργεί ένα πεδίο ενός μέτρου γύρω από το σκάφος ή πως η άμαξα με την οποία ταξιδεύουν οι χαρακτήρες στην πραγματικότητα έχει ένα Earth Elemental να το κινεί.

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πολλά tips εκεί έξω, αυτά που μου ήρθαν στο μυαλό όσο έγραφα το post. Αν κάποιος μπορεί να βάλει κι αυτός το λιθαράκι του, είναι ευπρόσδεκτος!

Αυτά τα ολίγα από εμένα. Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα, όπου έλεγα να ολοκληρώσω το Γουρ στορις: Παρτ Θρί(και καλό σας κουράγιο...).